Zonder ons van sentimentaliteit te verdenken, zal men toch kunnen begrijpen, dat
wij, zelfs met de wetenschap dat al die grillige kustlijnen hun ontstaan te danken
hebben aan dijkdoorbraken en overstroomingen, de nieuwe kaart niet aanvaarden, dan
met een gevoel van iets te missen.. .In jarenlange gedachten-associaties zal menige
Nederlander vertrouwd zijn geworden met onze vaderlandsche kustlijnen en bij het
aanschouwen van het zelfbewuste nieuwe zal men een zeker gevoel van piëteit ten
opzichte van de historische wording en vervorming onzer kusten met hun havensteden
en visschersdorpen niet als ziekelijke sentimentaliteit behoeven te disqualificeeren.
Is het niet te betreuren, dat de oude eens zoo bloeiende zeestad Hoorn, waar in
1416 het eerste groote haringnet werd gebreid, het karakter van louter binnenland
stadje zal krijgen, waarbij elk contact met de zee, welke Hoorn welvaart en roem
gebracht heeft, verbroken wordt? Want, hoewel ook thans reeds de Hoornsche
samenleving meer gericht is op het vette West-Friesland met zijn vette koeien en
volvette kaas dan op de Zuiderzee met haar ongewissen oogst van haring en ansjovis,
zoo is Hoorn's aspect nog altijd dat van een zee- en havenstad (afb. 4). Het panorama,
gezien van den dijk, die in een wijde bocht om het Hoornsche Hop stadwaarts loopt, is
wondermooi en ook bij het tusschen iepen, esschen en abeelen verborgen vriendelijke
Schellinkhout is er het gezicht op de stad aan de Zuiderzee zóó verrassend, dat
niemand minder dan Dr. JAC. P. THIJSSE ervan getuigde:
„Van de Nes zelf ziet Hoorn er zoo prachtig uit, dat je zoudt denken in een
heel ander land te wezen dan in het nuchtere HollandDe haventoren zelf is van
AFB. 4. PANORAMA OP HOORN, DE ZEESTAD, DIE Luchtfoto klm
DIEP IN HET BINNENLAND -KOMT TE LIGGEN
