stoepen, uithangteekens, luifels, pompen is verdwenen en zoo grondig. O, zoo. Dat
deed de Overheid! En reeds in de eerste jaren der negentiende eeuw! Meer dan een
eeuw geleden dus is de officieele vervlakking al begonnen,
Van al deze aardige dingen was tot voor kort slechts de dorpspomp overgebleven.
Bij het alom aanleggen van waterleidingen gaan de openbare pompen verdwijnen. Dat
is jammer want deze pompen vormen zulk een aardige ornamentatie in onze oude
steden en dorpen. Hoe het komt is moeilijk te zeggen doch zulk een oude pomp heeft
in den regel meer aantrekkelijkheid dan onze moderne transformatorhuizen of electrisch-
lichtmasten of schakelhuizen of kiosken of girobussen of zandkisten of telegraafhuisjes
of openbare toiletgelegenheden of publieke telefooncellen of andere der vele objecten
de 1'art de la rue. Waarmede we maar zeggen willen, dat men zuinig zijn moet met
de goede oude pompen. In Naarden stonden er tot voor weinige jaren een heele
collectie in de straten. Ze zijn allen weg voor 'c verkeer. Ook in de straat die van
het centrum van 't stadje naar de Kippenbrug gaat zeker omdat daar behoudens een
enkele voetganger geen kip doorkomt. Met een auto kan men er wel in doch moet
achteruit weer terug en wielrijders kunnen er zich niet bewegen wegens de kinderhoofd-
vormige bestratingsonderdeelen. En toch zijn die pompen weg. Een beleefd verzoek.
Wanneer in Uw dorp een aardige oude pomp staat, laat hem nog even staan, ook
al komt er een waterleiding.
Als voorbeeld de pomp te Hillegom, die nu eens heelemaal niet dreigt weg te
gaan, ook niet voor 't verkeer, want er is daar ruimte genoeg. Hillegom's pomp werd
gemaakt in 1740 en is gesierd met de wapenschilden van JAN SlX van Hillegom en
diens echtgenoote.
De pomp, geplaatst boven een diepen welput in 't duinzand gaf en geeft steeds
goed drinkwater. Ook al komt daar nu waterleiding, late men zülk een historiestuk
staan. Al bungelen de jongens ook met den slinger, dat hindert niet want gij mopperaars
deed dat in Uw jeugd toch eveneens.
A. K.
BOEKBESPREKING.
De Vlaamsche Toeristenbond, secretariaat Dambruggestraat 116, Antwerpen zond
ons een exemplaar van zijn vijfde publicatie. De vier reeds vroeger verschenen
publicatiën betreffen de Kempen, Mechelen, de Haven van Antwerpen en West
Brabant. Deze vijfde publicatie betreft De Kust. Dit boekje overtreft alle voorgaanden.
Het geeft een keurig geïllustreerd overzicht van wat het Vlaamsche kustgebied aan
schoonheid biedt en bevat een artikel over de Vlaamsche kust door A. C. C. WAUTERS,
De Bouwkunst door Prof. Dr. Ir. STAN LEURS, De Geschiedenis der Kust door Mr.
E. VLIETINCK, de Fauna en Flora door W. CONRAD en de Taal van de Kust door
Prof. Dr. J. VERCOULLIE. Dat is bij elkaar te weten de natuur, de bouwkunst en de
taal, eigenlijk het geheele arbeidsveld der Heemschutgedachte. Wij bevelen dit boekje
dat voor een zeer matigen prijs aan bovenstaand adres verkrijgbaar is aan in de
aandacht van ieder die iets voelt voor het Heemschutbegrip.
