WORDT LID VAN DEN BOND HEEMSCHUT*
huisjes een brug geprojecteerd van 17 M. De eenige bemerking welke men op dit
plan zou kunnen opperen is, dat door het omgaande voetpad de uit het water
oprijzende onderbouw der huisjes verloren gaat.
De Bond van Ned. Architecten zond een adres aan Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland, afgedrukt in 't „Bouwkundig Weekblad" van 21 Nov. 1925, en sloeg
den spijker op den kop met deze zinsneden, dat „èn de karakteristieke architectuur
der gebouwtjes, èn het zeer typische stadsbeeld ter plaatse van den overgang van de
stadskern naar de open bebouwing het zoeken naar de nog niet uitgeputte middelen
tot het behoud" noodig maakt en dan aanraadt zich eerst „te vergewissen van de
denkbeelden van deskundigen, die op 'het gebied van den stedebouw een reputatie
genieten".
Zoo moge het zijn tot sparing van SUYS' fijn geproportioneerde tempelhuisjes als
studiemateriaal voor 't nageslacht.
Mijn betoog beginnende met een noviteit zal ik dit gaarne beëindigen met een
antiquiteit. Een terugblik in de donkere kamer van het verleden, de Camera Obscura.
„De schaduwen en schimmen van Nadenken, Herinnering, en Verbeelding vallen in
de ziel als in een Camera Obscura". Daarin staat van Hoe warm het was, en hoe
ver, van Mr. H. J. BUIS, alias Buikje, die na zich aan Dokter DELUW's huis vervoegd
te hebben, zich zou begeven naar diens buiten in de Meester-Jorislaan. „Aan de poort
gekomen, had hij den gelukkigen inval zijn jas en valies aan de zorg van een commies
toe te vertrouwen; hij trad daartoe het commiezenhuisje binnen, maar er was niemand
in; daar hij evenwei een persoon in een grijze jas bemerkte, die aan den overkant
van den singel stond te hengelen en er vrij commiesachtig uitzag, legde hij zijn goed
maar neer." Ook aan HlLDEBRAND gingen dus de Kommiezenhuisjes niet ongemerkt
voorbij.
Bussum, 1 December 1925. A. A. KOK.
NASCHRIFT. Ons kwam ter oore dat de architect Ir. J. B. VAN LOGHEM te
Haarlem een project inzond aan het Haarlemsche Gemeentebestuur en daarbij kwam
met een nieuw gezichtspunt, n.1. om in de richting der Singels het rijverkeer den
geheelen weg te gunnen en voor het voetverkeer een pad langs den waterkant te
maken en dit voetverkeer te voeren dóór de huisjes. Eerst brengt zulk een cordate
oplossing eenige ontroering te weeg, doch waarlijk, dat is zoo gek niet. De boogvorm
aan de binnenzijden der commiezenhuisjes is er voor voetverkeer reeds. Alleen moet
men aan de rugzijden een gaatje maken en dat is voor een goed architect best te doen.
Dan worden de huisjes tot een doorgang, een schuilplaats bij slecht weer en denkelijk
zijn dan in ieder huisje twee kleine winkeltjes te maken, aardig voor bloemen, voor
kranten, voor 'n ouwe-boekenbaas. De politie zal dan elders heen moeten, doch deze
had bij afbraak toch ook niet op de leege plek kunnen blijven. Een moeilijkheidje is
nog in den verhoogden vloer in de huisjes, de treden ervoor; niet erg gemakkelijk
voor kinderwagentjes; ook dit zal, wanneer het 't allerlaatste bezwaar is, wel tot een
oplossing komen. Een belangrijk ding is dat bij een zoodanige ruimteverdeeling de
uit het water oprijzende voet van de huisjes behouden kan blijven. Du choC des
opinions jaillit la vérité.
