Te Klundert is een aardig Raadhuis, een mooi 17de-eeuwsch gebouw. Men heeft
daar het interieur opgeknapt onder leiding van het Rijksbureau voor de Monumenten
zorg. Hoewel Heemschut daar eigenlijk niets mede te maken had, willen wij het toch
vermelden.
Bij het Adviesbureau kwamen weder vele bouwplannen voor verbetering in, uit
Warmond, Oost-Voorne, Oosthuizen en meer.
In Haarlem heeft men zoowaar voor de derde maal besloten de Commiezenhuisjes
aan de Houtbrug te sloopen. Het behoeft geen betoog, dat het een groote dwaasheid
is, eerst een besluit te nemen tot slooping voor goed vaststaat wat men gaat maken.
Het is daar van Barbertje moet hangen en het zal er maar om gaan wie gerechtigd is
de strop aan te binden. De B. N. A. zond een goed geargumenteerd adres, waaruit
blijkt, dat de leidende menschen onder de architecten het er over eens zijn, dat het
genomen besluit verkeerd is. Van verschillende zijden worden pogingen aangewend
de zoo verguisde dobbelsteenen alsnog te redden.
De bladen hebben ons verslag gebracht van de zitting van Provinciale "Staten
van Noord-Holland, waar de molens van den Schermerpolder ter sprake kwamen.
Alleen het feit dat zulk een complex molens niet meer gelijk voorheen met stille trom
verdwijnt, biedt verheugenis. Wij wenschen de Vereeniging de Hollandsche Molen in
dit zoo belangrijke onderwerp succes.
De Gemeenten Nieuwe-Niedorp en Warmond gaven zich op als donateur.
Dit is, in telegramstijl, het belangrijkste wat in November des jaars 1925 geschiedde.
SLUIS.
De omgeving van Sluis, vroeger van een groote bekoring, voornamelijk door de
fraaie boomenrijen langs de wateren, heeft steeds meer van haar schoonheid inge
boet. Dit is wel zeer wonderlijk, wanneer men overweegt hoeveel vreemdelingen in
den zomer van de Belgische badplaatsen Sluis bezoeken of via Sluis naar Walcheren
trekken. In het vorig jaar kwam bericht dat men daar de fraaie boomenlaan, leidende
naar de ruïne van de Westpoort, besloten had te doen rooien. Een gezegeld adres
werd gezonden aan den Gemeenteraad waarop hoe is het mogelijk geen antwoord
kwam. Het moest zoover komen dat de Minister ingevolge de Boschwet een kapverbod
legde op de boomen, als reeds in ons vorig nummer is vermeld. Men zou zoo zeggen
dat een dergelijk geval tot leering strekt. Hoe groot de verbazing te vernemen dat
op 4 December '25 door de gemeente Sluis voor rooiing verkocht zal worden de fraaie
boomenlaan staande op den wal leidende van het Gesticht Rozenoord tot aan de
begraafplaats. Wij begrijpen er niets meer van. Dat Heemschut hier niet alleen staat,
blijkt uit het Bouwkundig Weekblad No. 43 van dezen jaargang. Daarin dan verhaalt
de redacteur J. P. MlERAS het volgende:
In mijn jeugd heb ik verscheidene weken, soms maanden, doorgebracht in het
dorpje Sluis, in den meest Zuid-Westelijken hoek van Nederland tegenaan de Bel
gische grens gelegen. Sluis was toen een mooi dorp en het was om zijn dorpsschoon
gerenommeerd- De mooiheid van het dorp was geen fantasie van een jeugdig brein,
dat nog niet tot de jaren des onderscheids was gekomen. Sluis werd toen evenals het