M
onmogelijk maakt het goed in stand te houden. Dan staan (en het is hun recht) de
zandgravers, de boomenrooiers, de wegenleggers en de huisjesbouwers gereed om hun
slag te slaan en al die heerlijkheid te vernietigen, waarvoor de natie geen hand uitstak
en de openbare meening geen kreet van protest deed hooren.
Ik citeer uit de „N. R. C." van 23 Dec. j. 1. ochtendblad C„Aan den landweg
tusschen Haarlem en Noordwijk, die binnenkort door den steun van de provincie
Zuid-Holland tot een eerste klasse verkeersweg zal worden verheven, ligt een strook
binnenduinen die door zijn ongereptheid en wild karakter, ,een van de zeldzaam
geworden natuurmonumenten, in deze door de cultuur reeds zoo berooide streek,
uitmaakt. Ze zijn onlangs door versterf te gelde gemaakt en zullen nu" wanneer
er geen hulp komt, voor dien verkeersweg verdwijnen.- Noordwijkerhout kan niets
doen, hier zou alleen de Staat kunnen redden, want de „Vereeniging tot behoud van
natuurmonumenten" - doet al veel, ma'ar kan niet alles.- De Staat? De Staat, die eerst
door' belasting en kapitaal vernietigende successiewet het geld naar'zich toetrekt en
zich dan haast het voor de gewone dagelijksche uitgaven der staatshuishouding te
besteden. Ik citeer weder. „Het burgerlijk .wetboek spreekt in bepaalde gevallen van
het als een goed huisvader beheeren. Nam zoodanig huisvader den Staat tot illuster
voorbeeld, dan liep hij groote kans,' ja de zekerheid, voor den rechter te worden
gedaagd wegens wanbeheer." Ziedaar! En de toekomst? „Rechtgetrokken, door het
zakenverkeer overstelpte wegen, niets dan kale, onafzienbare vlakten, waarover de
zeewind giert. Hier en daar eene uitspanning met chocolade- en muziek-automaat.
Doch nergens een stuk vrije natuur. Langzaam doch zeker wordt door voortdurende
nalatigheid van elkaar opvolgende regeeringen een fundament van onze samenleving
gesloopt, dat nooit meer te herstellen is. In plaats van met de opbrengst der successie
rechten het beste dat wij bezitten, te bewaren, ziet men lijdelijk toe. Ja zelfs laat de
Staat zijn eigen duinen weggraven."
En ziehier waarom wij van de openbare meening gesproken hebben. Het niet
eens langzaam maar wel zeker verdwijnen van ons nationaal natuurschoon voelt het
volk nog niet als zijn zaak. Het deed dat (tot onze vreugde) wel b.v. bij den Indischen
vliegtocht. Daarvoor waren wij allen warm, ervan vervuld, buiten alle richting, buiten
politiek om, het was stads- en land-, weg- en schuitepraatje. En de roemrijke uitslag
was voor allen oorzaak van vreugde. Aldus moest het hier ook zijn. Ook dit volks
belang is los van politiek, onder de communisten tellen wij onze behoudzuchtigste
medestrijders, maar de meerderheid der natie moet nog gaan inzien dat een kaal,
troosteloos ontsierd, van bosschen en plassen beroofd vaderland, taai en saai en
eentonig, zoo goed een ramp zal zijn als armoede of hongersnood of epidemie. Al
wat opvoedt, al wat beter maakt, al wat de spieren staalt en de zenuwen ontspant, al
wat lieflijk is en welluidtyis in de natuur en hare heerlijkheid en voert de gedachten omhoog.
Waak op dan NederlandHier is uw zaak, waarvoor wij uw hart vragen. Help
ons door uw stem te laten hooren. Één enkel plan van vandalisme (denk aan Zeist!)
moest de dagbladen vol doen staan van ingezonden stukken. „O Nederland, gij zijt
belaan. Dood ende leven voor u staan. Kies.Wij hebben niet meer te kiezen tusschen
den tiran van Spanje en den prinse van Oranje. Maar wel tusschen dood en leven.
De dood der natuurontluistering, het leven van schoonheidsbehoud, behoud van plant
èn dier. Want waar de bosschen verdwijnen, sterft ook de vogelenwereld. En laat
het niet zijn als in de dagen van ELIA, toen hij de schare opriep om te kiezen
tusschen den Heer en den baal, „maar het volk antwoordde geen woord". Zullen wij
wachten tot het schriklijk pleit is beslecht? Laat ons door ons aanéén te sluiten,
redden wat immers ons kostelijkst bezit is. L. KNAPPERT,
Voorzitter van Heemschut.
wille!
WERl
et -den nie*j
brengen v|
gingen. Nu wij
er voor copy i
Zaandijk. Ons
jaargang. Riepe
hoofdverkeersw
kronkels, rechts
van de schoon
een heel stuk
Vroeger brachti
een advies uit
van verkeer t
slooten te demi
met rechts hui:
schots en schee:
de schoonheid
Onze and'
een aantijging
dit onderwerp
heden van ste<
een oude kc
hoe die stads
eenig systeem
DE LAd
