30
schilderij op koper, laat ons dit vriendental zien. Hoe
wel Joannes Lutma gesigneerd, is hij waarschijnlijk
slechts de ontwerper van de omlijsting (afb. 49).
Het was te Praag dat Paulus in de gelegenheid gesteld
werd zijn talent te ontwikkelen en zijn klassieke ont
werpen, ontleend aan de mythologie, als reliëfs in het
edele metaal te drijven.
Een grote plaquette voorstellend een maaltijd der Olym
pische goden en een tweede, Minerva en de Muzen, zijn
meesterwerken van drijfkunst, maar worden nog over
troffen door een kleiner reliëf van 1610, de slapende
Argus. Diagonaalsgewijze geplaatst in het vlak is het
slapende lichaam, de spieren ontspannen, de armen slap
neerhangend, op geniale wijze gedreven in het blanke
zilver. Dit reliëf evenals de godenmaaltijd zijn in het
Rijksmuseum tentoongesteld.
De geschiedenis van Diana en Actaëon heeft Paulus
jaren bezig gehouden.Twee kleine verguldzilveren reliëfs
in de collectie Dreesmann vertonen deze mythologische
geschiedenis; zij hebben vermoedelijk gediend als voor
studies voor zijn grotere composities, waarvan één, vol
gens inschrift, dateert uit 1610, gedreven op een gouden
beker, vroeger in het bezit van de prins von Wied.
Diana en haar maagden door Actaëon bespied zijn in
laag reliëf afgebeeld in een landschap, gescheiden door
rotsformaties en fijnbetakte bomen van het tweede
tafereel, een jachtscène.
Zijn de figuren in klassieke geest behandeld, de voet en
het deksel van de beker vertonen reeds de grillige fratsen
van de nieuwe ornamentiek (afb. 26).
Op nog meesterlijker wijze heeft Paulus dit thema be
handeld in 1613, het jaar van of vóór zijn plotselinge
dood. Op de reeds genoemde schaal is op het plat de
godin omringd door haar nymphen velen in aantal
aan de waterbron afgebeeldaan de oever staat Actaëon,
door de nymphen met water besproeid; de horens van
het dier, dat hij straks worden zal, zijn reeds zichtbaar
(afb. 29 b).
Zelden, misschien nimmer, is het vrouwelijk lichaam in
