Maar ook het muzikale gedeelte werd niet vergeten.
Steeds had de St Janskerk een kostelijk klokkenspel, dat
bij diverse branden smolt of barstte, maar telkens weer
nieuw leven kreeg, laatstelijk in 1925 toen Gillet en
Johnston te Croydon het meest uitgebreide (53 klok
ken) en meest valsch klinkende carillon van Nederland
op een schoone Hemony-klok na (als toongever) om-
goten in 42 klokken en door een ,,Caruso"-timbre dit
spel tot een der klankrijkste en zuiverste van Nederland
maakten. Sedert dien kan, eerlijk gezegd, het carillon
van Amsterdam door zijn onzuivere stemming ons
niet meer bekoren. De ooren der Bosschenaren zijn
door Gillet en Johnston te veel verwend.
In den stadhuistoren van 's-Hertogenbosch hangt een
pittig carillon in bescheiden omvang van 23 klokken.
Het laat zich in hooge frissche tonen hooren. Ieder
uur en ieder half uur. De klokken zijn van Frans
Hemony en Melchior de Haese. De ruiters rijden dus
altijd met begeleiding van muziek. Zoodra de eerste
klokketonen weerklinken, zetten ze den aanval in.
Maar er gebeurt nog meer als de klok slaat en het
carillon zich doet hooren. De combinatie van tij daanwij-
zing en muziekuitvoering laat nog een geweldig „Hor
loge" loopen in het plafond in de raadzaal, welk uur
werk niet alleen uur en minuut, maar ook den datum
aanwijst, terwijl een derde aftakking een uurwerk in de
burgemeesterskamer op gang brengt. Zoo heeft men
dus in één weldoordachte combinatie als „manus van
alles" uurwerk in den toren, carillon, Perdjes, Horloge
in de raadzaal en klok in de burgemeesterskamer. Dat
alles dateert van 1670 of ouder datum en sinds dien tijd
maken ze hier geen laatste oordeelen en kostelijke uur
werken of „Perdjes" meer, maar bakken ze koek.
Veel ouder nog dan deze uurwerkcombinatie is de
97
Heemschut 21-7
