47 ring. De witte wanden met de eikenhouten trap met bedstede, schotwerk of kast werden verlevendigd door de kleurige tegelvlakken, tezamen een interieur van grote schoonheid vormende. In de achttiende eeuw vonden de tegels toepassing in de eenvoudige behuizingen en bij de rijkaards in onder huis, kelder en keuken. Tot op onze tijd heeft de tegel zich gehandhaafd, ook al is het Nederlandse product grotendeels verdrongen door buitenlandse koopwaar en door inlands fabrikaat dat daarvan navolging is. Naast de gewone wandtegel is nog velerlei anders ge maakt. Dat zijn eerst de stroken of randen van de halve breedte en versierd met overeenkomstige ornament als de gehele tegels. Zij hebben gediend voor afsluiting der tegelvlakken. Deze randen verkrijgen in de tweede helft der achttiende eeuw zelfstandig ornament in ve lerlei variatie. Voor de schouwen werden pilasters gemaakt, als her innering aan vroegere zuiltjes. Deze bestaan uit een reeks bij elkaar behorende tegels, boven elkaar ge plaatst, veelal een getorste zuil voorstellend, soms met ranken en met basement en kapiteel. Dan zijn er van de vroegste tot de laatste tijd tegel- schilderijen gemaakt van vakken tegels tegen elkaar gelegd. De afbeelding van de Friese geleibakkerij, hiervoor vermeld, is er een voorbeeld van. De voorstel lingen zijn velerlei. Het zijn bloemstukken, landschap pen, spreuken, klokken, bijbelse tafrelen, later vogel kooitjes. Ook ridders te paard met onderschrift. Op merkelijk is dat vele dezer voorstellingen voorkomen met andere onderschriften; zo is er een veelvuldig voor komende ridder op een stevig paard met de namen der opvolgende stadhouders eronder. Getrouwe portretten zijn dit derhalve niet. Als laatste uiting zijn tableaux met Napoleontische sol daten in de militaire kledij van die tijd. De tegelschilderijen zijn weieens gesigneerd en geda-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 48