en wetenschappelijk doorgevoerde studie, die zou
steunen op het ontzaglijk statistisch materiaal daarin
voorhanden, tot nog toe geen enkel licht in deze bij
uitstek belangrijke kwestie gebracht i)
Ongetwijfeld is de bevolking van onze oude roem
rijke steden, in casu Mechelen, steeds door kronijk-
schrijvers en verouderde historici zeer sterk over
dreven geworden. Wanneer dezen gewagen van veer
tien duizend sterfgevallen die, tengevolge van de
pest in 1666, alleen te Mechelen, zouden zijn voor
gekomen, spreekt het vanzelf dat dit cijfer eenvoudig
uit de lucht is gegrepen en volstrekt onmogelijk in
een stad waarvan de bevolking ternauwernood dit
aantal, in die jaren, zal hebben bereikt.
En toch ging, in de oude tijden, Mechelen, niet
tegenstaande haar in onze ogen, zo gering bevol
kingscijfer, steeds door voor een grote welgebouwde,
druk bewoonde stad. Eigenlijke moderne grote
steden zoals we die thans kennen, bestonden immers
in vroegere eeuwen niet; deze zijn enkel een product
van onze huidige tijd. Vreemde reizigers, die vóór
honderden jaren Mechelen bezochten getuigen eens
gezind dat deze was een grote en voorname stad,
zoals in een verder hoofdstuk zal worden uiteen
gezet.
41
l) Mechelen bezit de oudste „doodsboeken" of overlijdens-
registers van gans België. Voor de parochie van St Rombouts
beginnen deze vanaf 1506. De huwelijksregisters van St Jans
parochie vangen aan in 1519 dus lang vóór het Concilie van
Trente.
