Herregouts (1633 Antwerpen, 1724); Jan Michiel
van Coxie (1650, f 1720)de bloemenschilders Philip
van Thielen (1618—1667) en diens dochters. Als
landschapschilder verwierf een zekere vermaardheid
Cornelis Huysmans (1648, f 1727), wellicht de voor
vader van de beroemde Franse auteur Joris Karl
Huysmans, en van wie de afstammelingen naar Hol
land en vandaar naar Parijs zijn uitgeweken. Kun
nen nog met ere worden vermeld: de gebroeders
Smeyers: Egidius (1635—1710); Jacob (1657—1732);
Egidius-Jozef (1694—1771); verder Jan Vervloet en
Willem Jacob Herreijns, deze laatste wel geen
Mechelaar van afkomst, doch als stichter van de
Academie aldaar te innig met deze stad verbonden
om hem niet onder haar kunstenaars te vermelden.
Als vertegenwoordigers van het romantisme in de
19de eeuw kunnen worden geciteerd: Willem Geets;
verder J. W. Rosier, Alexander Struys; en onder de
modernen: Rik Wauters, A. Geudens, J. Coene, de
gebroeders Theo en Barth. Verschaeren, Jaak
Schaepherders, Theo Blickx, Prosper de Troyer en
tal van anderen.
Uit dit kort overzicht van de grote bloei van de
schilderkunst in het oude Mechelen, en de korte
vermelding, buiten tientallen anderen, van haar
meest bekende en meest representatieve kunstenaars,
moge ten overvloede blijken, dat saam met Antwer
pen, deze stad steeds aan de spits stond van deze
kunstuiting. De volgende beschouwingen dringen
zich dan ook onweerstaanbaar en als vanzelf spre
kend op:
Bij de verspreiding en de groei van het Protestan
tisme in onze gewesten, in de loop van de 16e eeuw,
bestaat er op het gebied van de beeldende kunsten
92
