sierlijke tentdak met hooge schoorsteen en bollen
op de makelaars, de statige rechte trap die langs
den heuvel naar boven voerde en de balustrade
van balusterzuiltjes, bekroond door steenen kogels.
Die laatste is reeds in de 18de eeuw neergehaald en
vervangen door een, tegenwoordig reeds lang ver
dwenen, geschoren hegje. Zoo werd dit aardige
baksteenen optrekje want meer was het niet
dat een zuiver voorbeeld van Nederlandsche re
naissancestijl moet zijn geweest, in den loop der
tijden deerlijk gehavend, maar wij mogen toch nog
blij zijn, dat althans een gedeelte ervan overbleef
Tegenwoordig verheft het zich middenin een moes
tuin vol vruchtboomen en bessenstruiken. In de
17de eeuw, zoo zien wij op oude gravures, lag het
aan het eind van een weiverzorgden renaissance-
tuin. Een tamelijk breed pad leidde hier midden
door, recht op den heuvel aan. Aan weerskanten
daarvan vierkante perceelen, afgeschoten door lage
geschoren heggen en gevuld met bedden groente
of bloemen, aan den eenen kant in een sierlijk geo
metrisch patroon gegroepeerd, aan de andere
zijde eenvoudig in twee rijen naast elkaar gelegd.
Groot was de aanleg blijkbaar niet, maar welk
een charme moet ervan uitgegaan zijn!
De stichter van dit huis was Johan van Toll, die
in 1634 de bij elkaar behoorende heerlijkheden
van Oud-Wulven en Waeyen had gekocht van
de familie Van Wassenaer. Wij weten niet wie de
architect van het fraaie gebouwtje is geweest,
maar om stijlcritische redenen, o.a. wegens het
gebruik van den typischen accolade-boog, kunnen
wij vermoeden dat hij een ingezetene van Utrecht
was. Niet de architectuur van het toon-aangevende
Amsterdam, maar die van het meer nabijgelegen,
doch in de 17de eeuw minder op den voorgrond
.tredende Utrecht gaf den lijn aan die de patri
cische bouwkunst in zuid-oost Utrecht volgde.
56
