Walenburg, Hinderstein, Weerdestein, Lunenburg
en nog vele andere kasteelen waren gelegen aan de
Langbroeker Wetering, thans een vrij onbeteeke-
nend stroompje met een stillen weg er langs. In de
middeleeuwen echter moet hier een voor die dagen
levendig verkeer zijn geweest. De weg over Odijk,
Werkhoven en Gothen, een herinnering aan den
ouden Romeinschen weg langs den Rijn, was toen
de hoofdverbinding van Utrecht met het zuiden en
het oosten. Af en aan zal men er gereden hebben,
elkaar bezoekend of op weg naar de groote stad,
het centrum van het Sticht, naar Utrecht, ter
ridderschapsvergadering of om eenigen tijd te gaan
doorbrengen in het winterhuis, dat de meeste
Utrechtsche edellieden daar bezaten. De zandweg
langs den Utrechtschen heuvelrug was toen ver
laten; zoo veel mogelijk vermeed men hem wegens
de groot lengte en de eenzaamheid, wegens de ge
varen ook, die de uitgestrekte heidevelden en de
dichte bosschen vol gespuis of gevaarlijke dieren
zelfs wolven kwamen hier wel voor oplever
den. Den tegenwoordigen bezoeker van het stille
pad langs de Langbroeker Wetering en van den
drukken straatweg tusschen Utrecht en Arnhem
kost het moeite, zich deze toestand te realiseeren.
27
