dat daar vroeger bijgebouwen hebben gestaan; direct tegen den toren sloten zij waarschijnlijk echter niet aan. Aan den zuid-west kant wordt de toegang tot den burcht beschermd door een hoog poortgebouw uit 1642, waarin het wapen van jhr Roelof Grauwert van Weerdestein is aange bracht. Tegenwoordig liggen de restanten van het kasteel uiterst schilderachtig doch eenzaam, tame lijk ver van den openbaren weg af, in een dicht bosch van loofhout en dennen. Overal schieten bloemen op en de rust van de talrijke vogels wordt zelden door voorbijgangers gestoord. Het geheel is één groot stuk romantiek, op en top een sprookjesbosch. Eenigszins anders was de situatie bij Hinderstein (afb. 5), een kasteel dat waarschijnlijk gesticht werd door een jongeren zoon uit het geslacht van Wulven, ridder Willem Suermont. Het wordt in de geschiedenis voor het eerst genoemd in 1315 en is vermoedelijk kort daarvóór gebouwd. Den oud sten vorm ervan kennen wij niet, maar een ano nieme teekening uit het begin van de 18de eeuw laat een korte vierkante donjon van den bekenden vorm zien. Daartegen sluit een flinke vroeg-17de eeuwsche woonvleugel aan. Binnen de slotgracht was voldoende ruimte voor dezen aanbouw; blijkbaar verrees zij dus op de plaats waar eerder een ander gebouw had gestaan dat wegens ouder dom of bouwvalligheid was gesloopt. In denzelfden tijd dat dit woongedeelte werd vernieuwd is ook de toren gemoderniseerd en vergroot. Zij werd voorzien van eenige flinke beglaasde kruiskozijnen met onderluikjes. Een houten brug leidde van de voordeur, die in het midden van den korten kant van de woonvleugel was gelegen, naar den voor burcht, waar verschillende stallen en dienstwo ningen waren gebouwd, in aansluiting bij een eenvoudige inrijpoort. 20

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 20