kocht, was het verbouwd tot een eenvoudig land
huis, zwaar van massa doch streng van lijn als b.v.
het ongeveer gelijktijdige Hardenbroek (afb. 20).
De muren werden naderhand geel gepleisterd.
Een park omringde het huis en onttrok het vrijwel
geheel aan de blikken der voorbijgangers. Ten be
hoeve van den ex-keizer moest het buiten ingrij
pend worden veranderd. Het interieur onderging
talrijke wijzigingen om aan de nieuwe eischen die
men eraan stelde te voldoen. Daarna werd het huis
gemeubileerd in antieken trant met veel familie
relieken, die uit Duitschland werden gezonden.
De toegang tot het terrein, die zich vroeger achter
het gemeentehuis van Doorn bevond, werd verlegd
naar den Langbroekerwegaan den nieuwen ingang
werd een poortgebouw opgetrokken in zoogenaamd
Oud-Hollandschen stijl, waarin wachtlokalen voor
portier en bewakers en woonvertrekken voor de
stiefkinderen van den keizer, de prinsen en prin
sessen van Schönaich-Carolath, werden aange
bracht. De bij het slot behoorende 2 bunder
tuin en park werden op passende wijze aangelegd,
aanvankelijk onder leiding van den tuinarchitect
Hugo Poortman. Toen alles klaar was verscheen
eindelijk de vorstelijke bewoner. Het hofleven her
leefde hier na het intermezzo te Amerongen. La
keien en dignitarissen met klinkende titels bedien
den Wilhelm en bewaakten zorgvuldig zijn inti
miteit alsof hij nog een regeerend vorst was. Het
ceremonieel van het Neues Palais te Potsdam bleef
gehandhaafd. Familieleden, vrienden en aanhan
gers van het huis Hohenzollern bezochten hem
geregeld. De hooge politiek werd er bijgehouden,
ja men verzond zelfs een enkele maal, als vroeger,
een geruchtmakend telegram. Maar het middel
punt van al deze statie en dit geheimzinnig gedoe
kon zich niet vrij bewegen en werd op zijn buiten
plaats achter hooge hekken van prikkeldraad
179
