pompstation (natuurlijk, in aansluiting bij het huis,
in neo-renaissancestijl opgetrokken)Waarlijk, de
veelsoortigheid van ideeën, die bij den bouw van
Hydepark naar voren kwamen was overweldigend
en men kan het de uitvoerende architecten daarom
nauwelijks kwalijk nemen, dat zij geen kans zagen
deze heterogene onderdeden tot één harmonisch
geheel te vereenigen.
De moderne beschouwer was in het algemeen
heel wat minder dan die uit omstreeks 1890 ver
rukt over de ongelooflijke veelheid van haastig en
machinaal gefabriceerd werk die hij op Hydepark
vond. Hij miste er de noodige rus.t en eenheid en
een ware en diep voelende liefde voor goede vor
men en kleuren. Dikwijls hoort men de meening
uiten dat een bouwwijze als hier werd toegepast
„stijlloos" zou zijn, doch dat is niet juist. Een stijl
vertegenwoordigde Hydepark zeker wel, en zelfs op
een heel zuivere wijze, maar het is een stijl van
overdadige weelde, van gemakkelijk en snel ver
diend geld, van een verkeerde society-opvatting
der geschiedenis, van een te groote bewondering
voor het kunnen van de machine en een te geringe
voor dat van de menschelijke hand, kortom, het is
een stijl van wufte, zeer gefortuneerde, opper
vlakkige en rustelooze stedelingen, die de men-
schen van tegenwoordig in het geheel niet meer
ligt. Doch deze negatieve waardeering mag niet
wegnemen dat Hydepark een uitermate belang
wekkende uiting was van de cultuur der bovenste
klasse der maatschappij op het einde van de 19de
eeuw. Als zoodanig vormde het een unicum in de
Stichtsche Lustwarande en een zeldzaamheid in Ne
derland, waar dergelijke kolossale landhuizen wel af
en toe men denke b.v. aan kasteel Oud-Wasse
naar van Constantijn Muyskendoch niet in groo
te getale werden gesticht. Het is dan ook j ammer dat
het gebouw m den laatst en oorlog geheel verwoest is.
170
