in navolging van het nabijgelegen Houdringen was
ontstaan. Weliswaar mist men er de hooge statie
trap van het laatstgenoemde huis, maar overigens
lijkt het er veel op met zijn drie beglaasde boog
vormige deuren, zijn negen ramen breede gevel en
zijn ondiep middenrisaliet, bekroond door een
driehoekig tympaan. Tegenwoordig is het huis
crême-kleurig gesausd, hetgeen wel niet oorspron
kelijk zal zijn, doch wat wel goed bij de omgeving
past. De halfcirkelvormige uitbouw met zuilen,
links, stamt uit de i gde eeuw.
Veel moeite heeft Van der Capellen zich gegeven
om het buiten te verfraaien. Het park liet hij
aanmerkelijk vergrooten en opnieuw aanleggen.
Wij vermeldden reeds dat dit werk gedaan werd
door den Utrechtschen tuinarchitect Hendrik van
Lunteren. Prachtige boomgroepen werden achter
en terzijde van het huis geplant. Ervóór bleef een
wijd gazon open om het uitzicht uit de woon
vertrekken vrij te houden, maar ook ten behoeve
van de paarden uit de stoeterij, die de veelzijdige
eigenaar op zijn landgoed hield. Ook hierdoor ver
wierf Vollenhoven in breede kringen een goeden
naam. Verder kwam in tuinen en parken de groote
liefde van den oud-gouverneur-generaal voor alles
wat Oostersch was tot uitdrukking: velerlei tro
pische gewassen werden er gekweekt. Thans zijn
deze, evenals de curiosa, verdwenen maar nog
steeds kan men genieten van den knappen aanleg
van het park met dat van Beerschoten het mooi
ste uit de gansche omtrek waarin het lichte huis
zoo uitstekend past en waarbij de omringende wei
landen vol runderen, omringd door groepen hooge
populieren en breed-uit gegroeide kastanjes har
monisch aansluiten.
Wat den bezoeker van Vollenhoven verder opvalt
is de aardige tuinmanswoning die links van het huis
onder de boomen is gelegen (afb. 35). Een laag
165
