gedeelte van het park voor ondergang behoed bleef. Op Sandwijck geleek Kersbergen onder Zeist dat voor enkele jaren gesloopt werd. Voorbij Zeist volgt dan Molenbosch, een zeer groot blokvormig huis aan het eind van een breed glooiend grasveld gebouwd, te midden van veel opgaand eikenhout. Het baksteenen gebouw heeft een zwaarder klassi- cistischen inslag dan de meeste huizen in de Stichtsche Lustwarande. Tal van lange grijs, ge verfde pilasters loopen langs den voorgevel. Voor de ramen is minder ruimte overgelaten dan gewoon lijk. Het geheel maakt een statigen, doch saaien en somberen indruk. Het daarnaast gelegen Heerewegen (afb. 29) is ook op een heuveltje aan een groot half-cirkelvormig gazon opgericht, maar minder door boomen over schaduwd. De algeheele witte bepleistering wordt verbroken door groote vensters met spiegelruiten. De drie boogvormige openslaande deuren in het midden herinneren aan Houdringen en Vollen hoven. Een voorbeeld hoe gemakkelijk architecten onder den invloed komen van bouwwerken die zij in de omgeving aanschouwen. Tegen den voorgevel van Heerewegen is een ruime loggia aangebracht met daarboven een balkon. Loggia's, terrassen, waranda's en balkons waren sedert het midden van de 19de eeuw op het platte land de groote mode. Overal bracht men ze aan, te pas en, al spoedig, ook vaak te onpas. Bij het huis Bloemenheuvel ten zuiden van Beerschoten-Willinkshof, eischten zij reeds zoo'n belangrijke plaats in den voorgevel voor zich op, dat de architectuur van het gebouw er bepaald onder leed. Sterker nog was dit het geval bij Sparrenheuvel (afb. 30), even voorbij Zeist. Het hooge middengedeelte domineert nog wel, maar de beide lage zijstukken worden grootendeels door waranda's gacamoufleerd. 158

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 172