Weerdestein en het vreemde, in den vorm van een
kapel met een torentje (voor duiven) opgetrokken
stalgebouw van Molestein, dat de herinnering moet
wakker houden aan de kapel van Hardenbroek,
die eens op deze plek heeft gestaan.
Tenslotte mogen wij niet stilzwijgend voorbijgaan
aan de Nederlandsch Hervormde kerk te /(eist (afb. 23),
één van de zuiverste stalen van de neo-gothiek naar
Engelschen trant die ons land bezit. Het gebouw
dateert uit 1843 en werd daar gezet op de plaats
van een aan sint Petronella gewijd romaansch ge
bouw, dat voor de in de 19de eeuw steeds aan
groeiende gemeente te klein was geworden en daar
om zonder piëteit in 1841 was afgebroken. Slechts
de oude toren, dateerende uit het begin van de 12de
eeuw, bleef gespaard al is daarvan tegenwoordig
door de grijze bepleistering en de 19de eeuwsche
toevoegsels weinig meer te bemerken. Het kerkge
bouw wordt tegenwoordig op uiteenloopende wijze
beoordeeld. De decoratieve détails en de kleuren
van materiaal en verf vinden niet algemeen meer
waardeering, maar toch is het te hopen, dat geen
„vooruitstrevend" architect hier moderniseeringen
zal gaan aanbrengen. Het nageslacht zou wel eens
anders over dit werk kunnen oordeelen dan wij
thans doen en ons zoogenaamde „verbeteringen"
in modernen trant hoogst kwalijk nemen, zooals
wij het ons voorgeslacht dikwijls doen. Toegegeven,
wij kunnen deze neo-gothiek nog niet geheel op
aesthetische gronden waardeeren; wij vinden het
wit van de kalk te koud en de vormen van het orgel
te spichtig, maar er heerscht een gevoel voor
ruimte en voor klaarheid en licht in het gebouw,
dat prettig aandoet. Het is heel zuiver van stijl
en biedt een uniek tijdsbeeld van de 19de eeuw.
Als zoodanig moeten wij het beschouwen. De lig
ging, even van den weg, met een statige trap tegen
den kleinen, ouden heuvel uit de vroege middel-
136
