ook de achterste helft van het slot afgebroken om
plaats te maken voor een modernen bouw met een
fa gade die ongeveer gelijk was aan den voorgevel.
Alleen in het midden bleef een gedeelte uit 1694
over. Zoo staat het kasteel nog steeds op een onge
veer vierkanten plattegrond, spiegelend in de oude
gracht, waarover thans een vaste brug toegang
verleent tot het huis. Op de vier hoeken ziet men
torens, doch dit zijn geen verdedigingswerken meer,
zooals hun middeleeuwsche voorgangers, maar
welgekozen zijrisalieten met een eigen hooge be
daking. Zij getuigen ervan dat, ook al verbouwde
men in de 18de eeuw de oude ridderhofstad tot
een voor dien tijd modern landhuis, de herinnering
aan de vroegere kasteel-traditie toch niet verloren
ging. Maar de architect was ditmaal „plus roya-
liste que le roi" want het voormalige slot Harden-
broek heeft, zoover wij uit een teekening van
Roeland Roghman uit de 17de eeuw weten, nooit
verdedigingstorens gehad
Alleen twee tuinvazen een import-artikel en
eenig stucwerk, dat meestal door rondreizende
handwerkslieden werd aangebracht, zijn in den
Lodewijk XV-stijl, den heerschenden stijl van den
tijd, uitgevoerd; de rest van het huis is voor de
18de eeuw ouderwets streng. De heer Van Hard en-
broek heeft waarschijnlijk opzettelijk zijn huis in
een archaïseerenden trant laten optrekken met de
gedachte daarmee bij de oude, middeleeuwsche
traditie van zijn geslacht aan te sluiten. Zijn tijd
genoot, de auteur van den „Tegenwoordigen
Staat der Nederlanden" spreekt dan ook over
Hardenbroek als over „een aanzienlijk gebouw,
van voren geheel nieuw, doch in den antieken smaak
(de verbouwing van de achterzijde had nog niet
plaats gehad toen hij dit neerschreef).
Uit het kasteel heeft men het uitzicht op een aardig,
intiem voorplein met aan den eenen kant een bak-
99
