1767 ten behoeve van de Hernhutters de heerlijk heid Zeist van Cornelis Schellinger overgenomen. De Zinzendorfferlaan herinnert nog steeds aan de sympathie die haar familie voor de Moravische broeders betoonde. Voortaan konden deze vreem de gasten hier in vrede voortleven. Enkele moei lijkheden met de synode werden gesust door ze op de lange baan te schuiven. Het Zeister slot, in de schaduw waarvan zij woonden, bleef gedurende de geheele 18de eeuw intusschen zoo goed als onge wijzigd. Ook de kasteelen Beverweerd en Zuylestein liet men in de 18de eeuw nagenoeg in denzelfden toestand als de 17de ze had gebracht. Beide huizen werden niet meer het geheele jaar door bewoond. De af stammelingen van prins Maurits bezaten naast hun slot in de provincie een winterwoning binnen Utrecht, waar zij ook voor zaken van bestuur dikwijls vertoefden. De tak Nassau-Beverweerd stierf in 1781 uit met Hendrik Carel des H.R. Rijksgraaf van Nassau. Zijn dochter Iienrietta Johanna Susanna Maria bracht de goederen Beverweerd en Odyck door haar huwelijk met Evert Frederik baron van Heeckeren van de Cloese en Enghuysen in diens geslacht, zonder dat veran deringen van belang op het nu dikwijls onbewoond staande Beverweerd plaats vonden. Het geslacht Nassau-Zuylestein verbleef in de 18de eeuw meestal in Engeland. Aan het oude kasteel met alle bijbehoorende goederen lieten de eigena.- ren zich niet veel gelegen liggen. Dikwijls werd het verhuurd aan een edelman of een patriciër uit de buurt, die natuurlijk geen belangrijke wijzigingen aan huis en tuin aanbracht. Zoo woonde in het derde kwart van de 18de eeuw de familie Van Nellesteyn, die wij later opnieuw in de geschiede nis van zuid-oost Utrecht zullen ontmoeten, er een poos. Alleen in 1776 heeft de toenmalige eige- 97 7

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 107