zult verstomd staan over de natuurlijke gastvrijheid. Maar ge zult dan U zelf en Uw eigen belangrijkheid een ogenblik moeten vergeten. Ge zult bereid moeten zijn U in te leven in een voor U geheel nieuwe wereld en als ge deze bereid heid toont, zal er inderdaad een geheel nieuwe wereld voor U opengaan, een wereld, waarvan gij het bestaan in ons land niet meer vermoed hadt, een wereld met een bescha ving, zó oud, als waarop geen der oude Hollandse steden zich kan beroepen. Uit het oogpunt van de stedeling gezien zult ge deze cultuur wellicht primitief vinden, maar primi tief of niet, ze is er, onmiskenbaar, en ge vindt haar in al les terug: in de huizen, in de gebruiken, in het landschap en bovenal ook in de oude dorpen. Dat Drenthe moeilijk te benaderen is, velen hebben het ondervonden. Wanneer men het land wil leren kennen, wanneer men op goede voet wil komen met zijn bewoners, dan is daar tijd voor nodig en dus vooral ook geduld. Het land is mooi, wat somber, vooral in de herfst. Er gaat dik wijls een lichte melancholie van uit en velen zijn er, die het op den duur te machtig werd, die op de vlucht sloegen, die het geduld misten of de kracht der toewijding, wier zenuwgestel reeds tezeer gesloopt was door het jachtend leven van alle dag om zich nog aan het trage tempo te kunnen aanpassen, om opgewassen te zijn tegen de melan cholie, tegen de mistroostigheid der stille mistige winter dagen of voortjagende herfstregens, tegen de donkerte der lange winteravonden, tegen de suizende stilte der wijde vlakten. Dit alles lijkt misschien overdreven. Toch is het dat niet. Wie het niet gelooft, leze er de brieven van Vincent van Gogh maar eens op na, die hij tijdens zijn Drentse periode aan zijn broer Theo schreef. Ze behoren tot zijn lezens waardigste geschriften. Voluit gegrepen door het land en het landschap, door de schoonheid van de wijde verge zichten, werd de zwaarte van dit oer-landschap hem ten slotte de baas en vluchtte hij weg om er nooit terug te keren. En hij was niet de enige, die het zo verging Van Gogh schreef zijn brieven meer dan een halve eeuw 10

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 8