schoonheid. Het rode pannendak trekt van heinde en ver de aandacht tot zich. Het zegt: zie, daar wonen mensen; mensen, die zich een huis hebben gebouwd; die onder dit dak bescherming hebben gezocht tegen de lagen der natuur. Het rode pannen dak trekt de aandacht tot zich, het in dividualiseert, het schept een tegenstelling tot de omrin gende natuur, die groen is; het past bij mensen, die sterk individualistisch voelen, bij Friezen, bij Zeeuwen. Maar juist om al deze redenen past het niet in een Drents dorp. Er zijn weinig dingen, waar een echte Drent zo het land aan heeft als aan opvallen. Hij is een echte gemeenschaps mens. Hij voelt zich onderdeel van een gemeenschap en zo moet zijn huis evenzeer een onderdeel zijn, een onopval lend, zich in het geheel schikkend onderdeel van het dorp, dat de gemeenschap tot woonplaats strekt. Daarenboven heeft de Drent een sterk natuurgevoel. Hij voelt zich on derdeel van de natuur, onderworpen aan de wetten, die zij stelt. Hij wenst geen verzet te plegen tegen de natuur, voelt er niets voor tegenover haar een als het ware vijandige positie in te nemen, zich op een met rode pannen gedekt cultuureilandje terug te trekken. Zijn woonstede moet, als boerderij en als dorp, een onderdeel van die natuur blijven vormen, ondergeschikt zijn aan de natuur. Zo is van ouds her hier de opvatting geweest, volkomen onbewust, maar voor een ieder, die daar oog voor heeft, volkomen duidelijk waarneembaar. Het dorp, dat zich op enige afstand als een bosje voordoet, is er het uiterlijke kenteken van. De gevaren, die het Drentse dorpsbeeld belagen, zijn veler lei en komen uit geheel verschillende hoek. Nauwelijks lijkt het ene overwonnen, of een ander doemt op. Alleen reeds de geschiedenis van de dakbedekking is er om het te bewijzen. De cement-pan is op de achtergrond geraakt; in de algemene schaarste tijdens en na de laatste wereld oorlog zijn ook de golf-platen betrokken. Wel is er riet te krijgen en dakpannen, zij het mondjesmaat. Maardeze gebakken pannen zijn rood. Het bakken van blauw-grijze pannen kost te veel brandstof. Bijna uitsluitend kunnen rode pannen worden geleverd en dan meestal nog niet 62

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 66