50 De essen zijn in vroeger tijd zorgvuldig door een hoge beplante wal omgeven geweest. Deze wal diende om de akkers te beschermen tegen het wild en ook tegen de schapen, die op de heide graasden. Als een onmetelijke bruine zee omgaf deze heide de groene essen. De heide velden waren wèl gemeenschappelijk bezit der markege noten. Pas in de vorige eeuw zijn deze gronden geleidelijk aan verdeeld onder de gerechtigden, naarmate de marke scheidingen tot stand kwamen. Onder de hoede van de scheper weidden hier eens de schapen, de gemeenschap pelijke kudde, die er 's morgens op uit trok en 's avonds tegen de schemering weerkeerde in het dorp. Elke boer kreeg dan zijn schapen weer op stal, waar ze naar behoren hun mest moesten produceren, zo strikt nodig om de schra le esgronden tot vruchtbaarheid te verleiden. Het was de nuttige, ja onmisbare functie van de heidevelden de scha pen in staat te stellen hun plichtmatige taak te vervullen. Naast de schapen had ook het rundvee een soortgelijke taak. Ook de koeien werden eigenlijk, als de schapen, in de eerste plaats als mestproducenten gehouden. De zuivel producten kwamen op de tweede plaats. De koeien vonden hun weidegebied hoofdzakelijk in de groenlanden het natuurlijke grasland langs de stroompjes. Zo zien we dus de verschillende onderdelen van het grond gebied der marke elkaar onderling aanvullen. Elk deel had in het geheel zijn bestemde taak: het dorp, de essen, de heide en de graslanden, het markebosje en het turf- veen, mens en dier. De heideplas en de zandverstuiving waren daar tot vervolmaking van het landschap, de heide plas bovendien als drinkplaats voor de kudde, de zand verstuiving als groeiplaats van de jeneverbes, waarvan het groen steeds onmisbaar was als versieringsmateriaal bij feestelijke gelegenheden van allerlei aard, dorpsfeesten zowel als bruiloften. Is er een bruiloft denkbaar zonder de ereboog van „palm"groen ter ere van het bruidspaar? Zo kreeg in het dorps- en marke-verband alles naar zijn aard zijn natuurlijke bestemming. Er was in dit alles een natuurlijke harmonie, een natuurlijk evenwicht, dat de

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1949 | | pagina 54