de lijfssieraden in hunne ontwikkeling door de eeuwen
heen, de geïllustreerde emblemata-literatuur, volks
kinderboeken en volksprenten in Friesland naar
hunne Middeleeuwsche afstamming nog steeds „heili
gen" genaamd -en zooveel andere kleinigheden, die
het dagelijksch leven van onze ouders en grootouders
gezellig en gemoedelijk maakten vertegenwoordigd ge
weest moeten zijn. Van deze „heiligen" zal, naar ik
hoop, nog wel eens een afzonderlijk deeltje in de
Heemschutserie worden gegeven.
Van de kleederdrachten en lijfssieraden zijn in het
Princessehof omvangrijke collecties aanwezig, waarbij
vooral de 18e eeuw goed vertegenwoordigd is. Merk
waardig hoe uit zoo'n klein onderdeel reeds direct vér
strekkende conclusies "getrokken kunnen worden, want
als men voor zoo'n kleederkast staat ziet men door de
overwegende bont bedrukte sits reeds direct, dat men
te doen heeft met de bewoners van een koloniseerend
rijk, die in de gelegenheid waren zich met de produc
ten, afkomstig van volken aan de andere zijde van den
aardbodem te verrijken.
Aan de oude Hindelooper volkskunst mag in een
overzicht als dit wel eenige bijzondere aandacht wor
den gewijd. Zeker van de vroege Middeleeuwen af*)
heeft de Zuidwestkust van Friesland, van Stavoren
tot Makkum, een eigen beschaving gehad. Van Fries
land afgescheiden door een reeks thans gedeeltelijk
drooggemaakte poelen en plassen en gelegen aan den
zeevaartweg van Skandinavië en de Duitsche Hanze
steden naar den IJssel, de Vecht, Utrecht, Holland en
Vlaanderen, ontstonden hier van de Friesche afwij
kende zeden, gewoonten, taal, kleederdracht en huis
inrichting. Eenerzijds bestaat hier een nauw verband
met zeeplaatsjes als Marken, Urk, de Zaanstreek enz.,
De oudste vermelding van Hindeloopen is naar aanlei
ding van een schenking van land in het eind van de 8e
eeuw voorkomende in de annalen van het klooster Fulda.
I°4
