Feitelijk bevinden wij ons hier voor het oude kloos ter van de Karthuizers, de kloosterorde in 1084 gesticht door den Heiligen Bruno, kanunnik van Reims, en waarvan het eerste klooster werd opge richt in een dorre en rotsachtige woestenij in de buurt van Grenoble (Frankrijk), op een eenzame plaats „la Chartreuse" geheeten. Het klooster van „la Chartreuse" werd wereldberoemd. Afgezon derd van de wereld heeft Lamartine er zijn gevoe ligste gedichten geschreven. Van uit dit verlaten oord is de opgang van de Orde begonnen, tot in de Nederlanden en Antwerpen toe. Toen Jozef II met zijn afschaffing van de kloosters begon, telden de Karthuizers niet minder dan 172 kloosters en men trof toen ook enkele kloosters van Karthuize- rinnen aan. In de St Rochusstraat te Antwerpen hebben zij zich in 1626 gevestigd waar zij aanvan kelijk een kapel bouwden die in 1677 vervangen is door het huidige kloostergebouw en de kerk. Na door het besluit van Jozef II getroffen te zijn ge worden werden de gebouwen in gebruik genomen voor een diamantslijperij. Op het einde van 1793 keerden de paters terug om vijf jaar later reeds door de Franschen te worden uitgedreven, en in 1834 dan deden de Capucinerssen die sinds 1797 op den dool waren, er den aankoop van. Het ge wezen eigendom van de Karthuizers was toen een suikerraffinaderij geworden. Een gedeelte van den kloostertuin is nadien afgenomen voor den bouw van de gevangenis van de Begijnenstraat. Voegen wij er aan toe dat sinds 1324 nog een an der Karthuizerklooster bestaan heeft, op het Kiel, aan den rand der stad, tegenover den wal tus- schen den Kronenburgtoren en de Begijnenpoort. 52

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1948 | | pagina 65