DE KLOOSTERS
Ofschoon de oorspronkelijke nederzetting van St
Michiels door de kanunniken verlaten werd en de
agglomeratie van de burcht het om die reden won,
zou de St Michielsabdij toch een zeer belangrijke
plaats in het Antwerpsche leven blijven innemen.
De volksnederzetting van St Michiels woonde om
heen de St Michielskerk die vermoedelijk om
streeks 920 ontstond. De eerste fondamenten van
de godsdienstige gemeenschap die er zich vesti
gen zou, werden gelegd door den H. Norbertus.
Zij werd de abdij van St Michiels, bediend door
paters die een wit habijt droegen en daarom „Wit-
heeren" werden genoemd. Zij kwam buitengewoon
snel tot hoogen bloei en eeuwen lang zou zij een
van de machtigste en rijkste godsdienstige genoot
schappen van de Scheldestad blijven. Allerwegen,
rond Antwerpen, in de Kempen, bezat zij eigen
dommen (hoeven, bosschen, gronden) en de abdij
gebouwen mochten gerekend worden onder de uit-
gestrekste en ook de luisterrijkste van deze gewes
ten. Vorsten namen er hun intrek, zij kende het
praalvertoon van de machtigsten der aarde binnen
hare muren, de schitterende stoeten van hovelin
gen en ridders naar haar poorten, en in haar zalen
en hovingen. Rubens heeft er zich een wijl terug
getrokken na den dood van zijn moeder en over
de abdij, ten huize van den stadsgriffier Brant,
heeft hij zijn eerste vrouw Isabella gevonden en
woonde er vijf jaar bij zijn schoonvader in (het
huis werd voor enkele jaren gesloopt). Onder de
Franschen werden de gebouwen onteigend, op hun
48
