eene vermeldt: „Dat is in den Olifant", de andere
„Hier heeft de vos de crae genoot".
Tegels werden overigens veelal voor andere doel
einden gebruikt, voornamelijk voor het bekleeden
van de wanden in de keuken. Men vindt nog een
reeks van soortgelijke tegelversieringen in de keu
kens van het klooster van het Ste Elisabethgast-
huis. Doorgaans stelden zij godsdienstige taferee-
len voor.
Een aparte plaats innemend, maar zich in zekeren
zin aansluitend bij het gebruik van den gevelsteen,
waren de uithangborden. Zonder uithangbord kon
geen enkel handelaar het destijds stellen. Men
vindt deze gewoonte trouwens terug in tallooze
steden en dorpen. Het uithangbord had dezelfde
beteekenis als thans het handels- of fabrieksmerk.
Schilders en smeden besteedden er hun kunde aan
en men vergenoegde zich daarbij niet den naam
van het huis te vermelden, doch beijverde zich in
de eerste plaats het voorwerp dat met den naam
bedoeld werd de visa voor te stellen, en zulks op
een wijze, dat het effect van een schilderij verkre
gen werd. Zoo had b.v.b. het hooger genoemde
huis „Roode Catte" aan de Wiegstraat een uit
hangbord „de Leeuw van Brugge" waarop een
leeuw afgebeeld stond middenin een landschap dat
omlijst was met leliebloemen.
Vooral voor taveernen en afspanningen was het
uithangbord een geapprecieerd reklaammiddel; het
werd reeds van in de 14e eeuw door deze inrich
tingen aangewend om reizigers en klanten te lok
ken, en ten tijde van de diligences stalden deze
steeds in afspanningen welke alle hun eigen uit
hangbord hadden: voor den dienst op Mechelen,
94
