gen wordt het versieringsmotief niet zelden voort
gezet omheen het balkon, hooger nog, tot aan de
kroonlijst van het gebouw dat aldus uitzonderlijk
aan praal wint.
Niet zonder bevreemding ziet men nu nog in som
mige volksche straatjes arduinen poortomlijstingen
van een zeker allure aan huizen die alle belang ver
loren en eerder vervallen zijn tot verwaarloosde
krochten. Niets als de aanwezigheid van zulke
poortjes illustreert treffender het verval van Ant-
werpen's geschiedkundig patrimonium.
Aan de monumentale kerkdeur van de Augustijnen
kerk aan de Everdystraat wordt de aandacht op
gewekt door een gesculpteerde deurmakelaar. Het
is een eigenaardige wijze van deurversiering die
nagenoeg volkomen verdween maar waaruit wij
eens te meer leeren kunnen van welk overwegend
belang de huisdeur in het oude Antwerpen was,
met hoeveel liefde en aandacht zij omringd en be
werkt werd.
90
