HOOFDSTUK I
GESCHIEDENIS
De naam Schiedam spreekt voor zichzelf: een
dam in de Schie. In vroeger eeuwen had de Maas
daar een wijde bedding en nagenoeg het geheele
gebied van de tegenwoordige stad was een ge
deelte van een inham dier bedding. Wanneer het
hoog water was zag men slechts een watervlakte
en wanneer het getij was gekeerd, kwam een groot
gedeelte er van droog. De oudste verdediging tegen
de Maas was de Oude Dijk, die loopt van Spierings-
hoek tot het zg. Huis te Riviere bij de Schie,
welke nog de scheiding vormt tusschen de West-
Abtspolder en de Nieuwlandsche polder. De
Schie, die de afwatering was van Delflands binnen
water, liep in dit gebied langs de kaden van
Nieuwland, en toen zij een vaste loop had ver
kregen door aanslibbingen, die bij hoogen vloed
slechts onderliepen, doch overigens droog lagen,
werd omstreeks 1250 ter hoogte van den tegen-
woordigen Dam in de Schie een dam gelegddeze
moest dienen om bij lagen waterstand in het
achterland het leegloopen van de Schie te voor
komen, doch tevens om het achterland des zomers
blijvend van water te voorzien, waarmede de
scheepvaart op de binnenwateren gediend was. Bij
hoog water in de Schie werd dit door een uit
wateringssluis in den nieuwen dam geloosd en
baande dit zich een weg naar de rivier de Maas.
Naast den dam, ter plaatse waar zich sedert 1778
de sluis bevindt, werd een overtoom gemaakt ten
9