refererende voorts de saeck tot discretie van de
H.H. Gecommitt. Raden, ja zelfs van Delff".
Dit standpunt kon Maasland bevredigen, waarna
de zaak door samenspreking van Gecommitteerde
Raden tot een goed einde werd gebracht, alhoewel
die van Maaslandsluis met betrekking tot de
politie een achterdeur openhielden.
Zoo was dan de separatie van Maasland tot stand
gekomen, die door den ambachtsheer Jonker Jacob
van Egmond, Heer van Keenenburg, en diens neef
Jonker Otto van Sevender, bevorderd was „ter
eere des Allerhoogsten Godts ende tot commoditeyt
ende dienst van de ingesetenen". Van toen af
draagt Maaslandsluis den naam Maassluis.
Nog voor zich hier een plaatselijk bestuur had
gevestigd, zorgden de gezamelijke visschers op
Maaslandsluis er voor, dat zij bevoegheid ont
vingen de visscherij-belangen te regelen en be
lastingen te heffen op aange\oerde visch. Uit de
vertegenwoordigers der visscherij werd in 1625
een bestuur gekozen, dat als Codege van de
Visscherij te Maassluis een merkwaardige posi
tie innam, daar .het tot de 19e eeuw, naast de
plaatselijke overheid, als zelfstandig bestuur, een
regelende bevoegdheid inzake visscherij-aangele-
genheden bezat, waartoe o.a. naast de kleine
cisscherij, de haring- en riviervisscherij, met name
de zalmvisscherij, behoorden.
Wij zagen, dat Ds Fenacolius in een zijner aan
spraken een zinspeling maakte dat er te Maassluis
druk „getimmerd" werd, waaronder wij „bouwen"
moeten verstaan. Dit kwam, omdat de bevolking
zich vermeerderde, daar de haringvisscherij en
reederij zich uitbreidden, waardoor zich meer men-
schen in Maaslsuis vestigden, terwijl ook de be
drijven. die er verband mee hielden, meer krachten
vroegen, Uit de Verpondingsregisters van het jaar
136
