maken. Overal zien we de blijde natuursteen in
banden en blokjes als een glimlach ons toestralen.
De rechthoekige onderbouw, duidelijk door hori
zontale lijnen onderstreept, verslankt zich naar
boven, maar heeft nog ruimte genoeg om de
prachtige, geheel uit natuursteen gehouwen, acht
kante lantaarn te dragen.
Hier breekt de gothiek in een jubel uit, een lof
lied in steen aan God, hoog in de lucht aangehe
ven. Slank van bouw, evenwichtig en rank, maar
tevens doorzichtig en klaar biedt het een waardi
ge plaats aan het carillon met klokken van He-
mony, die eens de kanonschoten overstemden.
Open zijn nu de vensters, die door fraaie wimber
gen gedekt zijn. Een rustig trappentorentje vlijt
zich tegen een der hoeken van de lantaarn.
De spraakmakende gemeente zegt: „dit is Maria
met het Kind". Of het zoo bedoeld is geweest,
weten we niet, maar het is in elk geval aardig
gevonden.
De toren is in betrekkelijk korten tijd gebouwd
omstreeks 1471. De houten spits is niet gothisch,
maar renaissance tot barok, doch welk een vorste
lijke bekroning vormt zij voor onzen toren! Het
is wel merkwaardig hoe goed deze top het „doet".
De houten spits is in 1654 door den stadstimmer
man Leendert Nicasius gebouwd, maar in 1760
verlaagd. De vroegere spits ziet men op oude ko
pergravures. Afb. 31. Men kan daaruit opmaken,
dat de houten „lantaarn", die lusschen de kroon
75
