Het blijkt, dat Sinte Barbara ook door de Bergen-
sche pottenbakkers als patrones werd vereerd.
Haar feestdag is natuurlijk een rustdag voor de
potters en den dag daarvoor mag de meester in
het algemeen niets ondernemen, waardoor hij ge
dwongen zou zijn, op Sinte Berbeelen dag te wer
ken. Maar, bepaalt een der artikelen, wanneer hij
werk heeft staan, dat noodig gebakken moet wor
den, dan mag hij bakken, looden (van loodglazuur
voorzien) en in den oven leggen op Sinte Berbeelen
avond. Een meester moet natuurlijk poorter te Ber
gen zijn. Stel je voor, dat wildvreemde menschen,
bijvoorbeeld Hollanders, zich zoo maar in de goede
stad Bergen als potmaker zouden kunnen vesti
gen. Neen, het ambacht moet beschermd worden
en daarom ook mag het aardewerk, dat buiten Ber
gen vervaardigd is, alleen op de vrije marktdag in
de stad verkocht worden. De potten van de Ber-
gensche potmakers zijn goed, zeer goed zelfs en
daarom behoeft een poorter van de goede stad
Bergen op Zoom eigenlijk geen andere, vreemde
waar te gebruiken. Een Bergensche koopman is
aan zijn stad verplicht, het afzetgebied van de pot
makers uit zijn vaderstad steeds te vergrooten. Die
bepaling in de keur, dat zoo'n koopman buiten
Bergen alleen maar producten uit de eigen stad
mag verkoopen, is natuurlijk in feite overbodig.
Maar, je kunt nooit weten, waar het goed voor is
en daarom heeft de wijze magistraat deze bepaling
toch maar in de keur laten opnemen.
Het welzijn van het gilde eischt, dat de gildebroe-
ders elkaar niet in verderflijken naijver het leven
zuur maken. Geen oneerlijke concurrentie, en
daarom mag ieder slechts werken zoolang het licht
64
