mingen van buiten. Deze hebben natuurlijk in de
eerste plaats de goede waterwegen gebruikt. Uit
de ons ten dienste staande gegevens blijkt echter,
dat ook de landwegen wel degelijk druk gebruikt
werden. Geregeld trokken hotsend en botsend de
karren met koopwaar over de Hessenwegen door
Twenthe, Salland, de Graafschap en de Veluwe.
Nog kan men hier en daar in het terrein die oude
wegen waarnemen. In het Zuiden dienden de oude
Romeinsche heirwegen, ook al aangelegd ter plaat
se van veel oudere banen, als verkeersaders.
Wij moeten ons land zien als een importgeöied
voor allerlei gebruiksartikelen van heinde en verre.
De graven van Holland en de rijke edelen kochten
hun gouden en zilveren sieraden niet alleen in
Utrecht en Dordrecht, maar ook in Mechelen,
Brussel. Het is uit de grafelijke rekeningen bekend,
dat Hertog Albrecht 1358 1404) zelfs wel at'»n-
koopen in Parijs liet doen. In de oude Ridderzaal
te 's-Gravenhage pronkte Margriete van Cleve met
het laatste snufje uit Parijs!
Tegen 1400 verkoopt de Dordtsche handelaar
Wouter Vlas uit Engeland ingevoerd tinwerk. Dat
lokte hevige protesten uit van de plaatselijke tinne
gieters. Maar tenslotte verliezen de verontwaardig
de ambachtslieden het pleit toch en wordt er zelfs
een contract opgemaakt, waarbij Vlas zich ten vol
le weet te handhaven.
Ook aardewerk is in ons land in groote massa's
ingevoerd. De leerschool van de spade was ook op
dit punt wel zeer instructief. De onderzoekingen,
die reeds sedert jaren vanwege het Rijksmuseum
van Oudheden te Leiden worden ingesteld, heb
ben ons duidelijk gemaakt, dat in den Romeinschen
49
Oud Gebruiksaardewerk 4
