heraldische kunst gewijd met meer of minder
succes. Talloos zijn de wapens in velerlei vormen,
op alles en nog wat aangebracht. Gelukkig zijn
ook zeer veel van deze fraaie werkstukken behou
den gebleven en in musea of in particulier bezit
bewaard. Op de rijksgebouwen prijkt veelal het
wapen der Nederlanden. Hofleveranciers versieren
hun winkels en hun drukwerk, enz. met het
persoonlijk wapen van H.M. de Koningin of
andere leden der Koninklijke familie. De oude
Patriciërshuizen pronken er nog mede en er is
geen stad in ons land, die er niet op kan bogen,
den volke wapens te doen bewonderen, vooral
uit den Renaissancetijd en uit de 18e eeuw.
Ook op nieuwe gebouwen komen wel wapens
voor, maar belaas dikwijls ontworpen door bouw
meesters of beeldhouwers, die blijkbaar geen
studie van de wapenkunde hebben gemaakt,
althans onvoldoende, en dat is jammer.
Voor Ned. Indië (thans geheeten Indonesië) wordt
het door J. Pz. Coen aan de stad Batavia geschon
ken wapen gebruikt. Voor West-Indië of Suriname
een oud galjoen op zee met twee morianen als
schildhouders en het devies „Justitia Pietas Fides".
Voor Curagao ook een zeilend galjoen op zee met
het omschrift „sigillum curacao indiae societatis".
Op het blad „Indisch Nieuws" staan deze laatste
twee afgebeeld en in het midden een foutief
fantasiewapen voor Indonesië, zijnde: gedeeld
R. Nederland. L. Batavia, maar op zilveren
velden en de naam „Nederlandsch Indië" er
boven, wat niet gebruikelijk is; 't wapen Neder
land is foutief, een zwarte leeuw met rood zwaard
en zonder de staande blokjes.
Op luidklokken komen veel wapens van de
schenkers voor, die door de beroemde klokken.
82
