HOOFDSTUK II
OORSPRONKELIJK KARAKTER DER HERAL
DIEK ALS IDENTIFICATIEMIDDEL
De oudste wapens werden gebruikt als herken-
ningsteekens, omdat de geheel geharnaste
ridder met gesloten helm, borstharnas of kuras,
arm-, beenstukken, halsberg en ridderhandschoe
nen op het met ruime kleeden bedekte paard
(strijdros), welks hoofd of lijf ook al geharnast was,
onherkenbaar bleef. Slechts aan hun schild en
paardendek kon men de ridders, oorspronkelijk
in den strijd, later met de helmteekens in steek
spelen of tournooien, uit elkaar houden.
Zulke tournooien, die al sedert de 12e eeuw in
Frankrijk voorkwamen, werden met groote pracht
en praal gevierd in het zgn. krijt of tournooiveld.
Zij werden geopend door de wapenkoningen of
herauten, die de tournooien regelden, de namen
der mededingers afriepen en zgn. helmschouw
hielden, geholpen door hun klaroen- of bazuin
blazers.
In den aanvang vochten de ridders op zulke
tournooien echt. Later werd het krijt door een
lage schutting in twee deelen gescheiden en de
ridderlansen stomp gemaakt. De kunst was toen,
elkander uit het zadel te lichten, dus niet anders
dan een „steekspel".
Een goede indruk van hoe het op zoo'n tournooi
toeging kan men krijgen door lezing van het
boekje: „Scenario du Tournoi de Chevalerie,
25
