Wappenkunst" van H. Huszmann verschenen
1942 bij den Inselverlag, Leipzig, in het genre
van de eerdergenoemde Wappenfibel van Hilde-
brandt. Kort, duidelijk en met zeer geslaagde
afbeeldingen.
Nog mogen genoemd worden het Mühlhauser
Wappenbuch von O. Hübner uit 1934 en het
Schlesische Wappenbuch uit 1938 van Dr A.
Schellenberg met tal van gekleurde of gearceerde
wapens. Het laatste heeft de wapens gerangschikt
volgens de figuren, dus alle leeuwen, adelaars, e.a.
bij elkaar, berekend op een gemakkelijk overzicht.
Von Heffner, medewerker van de Neue Sib-
macher, schrijver van het Handbuch der prak-
tischen Heraldik met 492 wpns., de Alt Bayrische
Heraldik, en andere werken.
Engelsche Werken
De Engelsche heraldiek heeft ook een uitgebreide
reeks werken. Daar is alles goed geregeld door
de Herald Colleges in Engeland, Schotland en
Ierland, waar de Earl Marshal, 2 Kings of Arms
en hun 4 poursuivants (oud-hollandsch perse-
vanten) sedert 1530 om de 30 jaar hun visitations
hielden, en alle wapens op de Rolls of arms op-
teekenden of controleerden. De Engelsche wapen
koningen dragen namen als Clarenceux, Norroy,
Surrey enz. De oudste wapenrol is die van
Karlaveroc uit 1300. Er is in Groot-Brittannië
geen burgerlijke stand, maar de Roll of Arms
sedert 1300 is daar, in heraldischen zin dan,
een remplagant voor.
Fox-Davies met zijn „Complete Guide to Heral-
dry" en zijn „Heraldic Badges", een soort van
bij wapens, die alleen daar te lande bestaan en b.v.
voor livreiknoopen etc. gebezigd worden, is een
141
