kanten, met Prof. Hupp aan het hoofd, is hij in
tal van brochures bestreden. Zijn ,Handbuch der
Heroldskunst' in vier dikke deelen is vrij goed geïllu
streerd met gekleurde steendrukwapens, maar hij
heeft eigenlijk tal van wapenboeken genomen, voor
namelijk Sibmachter, en daaruit wapens gekozen,
die op runen gelijken en dus feitelijk de zaak om
gekeerd. Een handboek is het door zijn formaat
alzoo niet, evenmin wat den inhoud betreft.
Jeruzalemridders c.q. Heilige Landsridders
Na de kruistochten voelden zich nog velen naar
het Heilige Land getrokken en deden dan een
boetereis of pelgrimstocht evenals de Mohamme
danen naar Mekka togen en nog steeds doen om
Hadji te worden.
Soms werden zij ook voor straf er toe gedwongen.
Als bewijs dat zij geweest waren in het Heilige
Land en speciaal in Jeruzalem, dus hun pelgrims
tocht goed hadden volbracht, heetten zij Ridders
van Jeruzalem, Jeruzalem Heer of Godsridder,
later ook Heilige Graf Ridder. Als kenteeken
voerden zij dan in of bij hun wapen het Jeruzalem-
kruis, een krukkenkruis, vergezeld van 4 kleine
kruisjes goud op zilver, dus heraldisch onjuist,
maar zoo was het toch. Ook werd er door de
Heilige Graf Ridders op het schild of ernaast
een St Catharinarad geteekend, waarvan een
spaak met bijbehoorend stuk velg ontbreekt,
terwijl op die plaats een degen met de punt in
den naaf is gestoken, ook wel vermeerderd met de
gekruiste palmtakken (Jeruzalemtakken vermeldt
een werkje uit 1683) (zie afb. 46). Dit embleem
wordt b.v. gevoerd door Du Fay, de Mauregnault,
Delmon Vitellius, e.a. Op de Beestenmarkt te
's-Gravenhage vindt men op den gevelsteen van
120
