Ghelijck de Maen niet vast kan staen
Maer wast en rast om af te ghaen,
Soo oock als roock 't Geluck beneden
Niet blijft maer drijft in allen Steeden.
Dirck Strycker heeft met den burijn enkele plaquetten ge
maakt, waarvan een drietal de bruiloft te Cana voorstelt.
Op het grootste exemplaar (diam. 65 mm.), technisch
knap, maar te overvuld, zit een deel der bruiloftsgasten in
een groote, van achteren door een portiek met zuilen afge
sloten ruimte aan een vierkante tafel, Christus en Maria
in het midden. Rechts vult een knecht één der kruiken. Een
groote menigte staat om de tafel geschaard. Op een ver
hooging rechts spelen muzikanten (afb. 108). De beide an
dere zijn slechts 23 mm. groot en daardoor minder figuren-
rijk.
Een vierde plaquette van zijn hand, als hanger gemonteerd,
stelt Susanna voor, aan den rand van een bassin gezeten,
waarin water wordt gespoten uit een fontein in den vorm
van een mannenhoofd, waarop een kindje zit. De beide
grijsaards staan aan weerskanten van haar. Links een
huisje, waarin een vrouw. De voorstelling is ontleend aan
den bekenden ornament-graveur J. Th. de Brij.
Een vijfde, zeer licht gegraveerd exemplaar uit het pen
ningkabinet te 's Gravenhage. vertoont een visscher in een
landschap. Ook hierbij zal waarschijnlijk een prent tot
voorbeeld hebben gestrekt.
Een mooi gegraveerde, religieuze penning van een onbe
kend, waarschijnlijk Friesch kunstenaar bevindt zich in
het Rijksmuseum te Amsterdam. De eene zijde stelt voor
de voetwassching, de andere de verloochening van Chris
tus, beide naar prenten van Jacques Callot. Van denzelfden
meester zijn verscheidene gegraveerde huwelijkspennin
gen bekend.
De Amsterdamsche zilversmid Abraham van den Hecken
heeft in het begin der 17e eeuw een plaquette gegraveerd
met een voorstelling van het laatste avondmaal, ontleend
aan een prent uit de Passie-suite, door de Gheyn en zijn
104
