oefenterrein, dat nü nog het Doelenveld heet.
Het gebouw der oude schutterij is verdwenen, dat
der jonge, de „Nieuwe Doelen", bleef gespaard, zij
het niet gansch ongerept. Vooral het voorgebouw
moest menige veer laten. Het gaafst bewaard bleef
de rechthoekig hierop aansluitende vleugel aan de
zijde van het Doelenveld, vanwaar men het geval op
zijn voordeeligst ziet. Dit gedeelte, dateerend uit de
17de eeuw, is een echt product van Hollandsche
renaissance, opgetrokken in baksteen, verlevendigd
door natuursteen. In het benedendeel van den hoofd
gevel, tusschen de vensters, ter hoogte van boven-
en onderdorpel en in het midden ter hoogte van het
kalf (helaas verdwenen, daar de oude kruiskozijnen
door schuiframen vervangen werden) zijn doorloo-
pende banden en voorts vertoont zich de natuursteen
in blokjes aan weerszijden van de vensters, in de
ontlastingsbogen daarboven, op de hoeken van het
gebouw en in de middens der trappen van den top
gevel opzij. De terugliggende hoogvelden boven de
ramen beneden zijn gevuld met beeldhouwwerk: dat
in het midden vertoont een leeuw, als schildhouder
van het wapen van Jeruzalem. Een achtkant torentje
met spits tusschen hoofdgebouw en vleugel ver
levendigt het geheel.
Toen de schutterij nog in vollen fleur was, sierden
vele goede schutterstukken het interieur. Aan het
einde der 18de eeuw is wat nog te redden viel over
gebracht naar het Stadhuis, later naar het Stedelijk
Museum. Het gebouw zelf is naderhand voor allerlei
doeleinden gebruikt en misbruikt. Moge nog eens
een passende bestemming gevonden worden voor
dit historisch monument, dat, hoe ook gehavend, dan
op waardiger wijze de herinnering zal mogen levend
houden aan dat krijgshaftig pronkstuk der burgerij
de aloude Alkmaarsche schutterij.
48
