„Bernardus minde de dalen, Benedictus de bergen, Franciscus
de provincieplaatsen, Dominicus de beroemde steden". Fran
ciscus hield van de kleine steden. Hij zocht de straten,
omdat hij voor alles een volksprediker was. In de eenzaam
heid lag zijn roeping niet. Natuurlijk beminden hij en zijn
broeders de natuur, dat kleurig door God zelf geschreven
boek. Bloemen en vogels, zon, maan en sterren waren zijn
broeders en zusterszijn leven is één lofzang, één verheerlij
king van Schepper en evenzeer van schepping. Maar zijn taak
lag onder de menschen, hij bekommerde zich voor alles
om het voornaamste schepsel zelf! Al meer dan duizend jaren
had de Kerk de Goede Tijding gepredikt en zij had het groote
ideaal nog niet bereikt, menschelijke zwakheid en velerlei
tekortkomingen hadden haar zelfs doen wankelen. Maar de
kleine man van Assisi, de luidruchte zanger op vrienden
feesten en de ingekeerde boetedoener, de bedelaar om Gods
wil, had zijn smalle schouders onder haar scheurende
wanden gezet, zooals paus Honorius het immers in zijn
droom gezien had, en de Kerk stond weer hecht en onwrik
baar op haar rotsbodem. Franciscus was Haar te hulp ge
komen en zijn volgelingen kwamen Haar dienaren bijstaan
in de prediking van het Evangelie en de zorg voor de zielen.
Zij waren geen monniken die zich geroepen voelden een
besloten beschouwend leven te leiden, een leven van choor-
gebed en studie, om op die manier indirect het heil der
zielen te bevorderen, zooals de Benedictijnen, Cisterciënsers
en Karthuizers dat deden, maar zij wilden direct en zonder
uitstel tot het volk gaan. Daarom: stadskloosters om
midden onder het volk te kunnen wonen en arbeiden, wel
in gemeenschap en ook in armoede, dat is zonder eigen,
met misschien het noodzakelijkste gemeenschappelijk bezit,
maar niet in een streng claustrum volgens een regel die den
monnik aanraadt toch zoo min mogelijk uit te gaan. Daarom
bij zoo'n stadsklooster een flinke ruime kloosterkerk welke
een groot aantal geloovigen, die wellicht den weg naar de
parochiekerk vergeten zijn, bevatten kan. En daarvoor
ook een gastenkwartier om reizigers, de armen vooral, en
93
