één, omringd. Bizondere schoonheid valt er niet te be speuren, architectuur is er niet aan te wijzen, een monument zult ge hier tevergeefs zoeken. De Begijnenhuisjes zelf, zijn aan elkander gebouwd, onder één dak, alleen het huis van de meesteresse is wat grooter en het noviciaat telt een ver dieping meer en verheft zich dan ook iets boven de anderen. De „huselcens" zijn zeer eenvoudig van gelige baksteen gemetseld en gemoedelijk, plattelands bijna, zijn die breede vensters met de vele ruitjes in witte verdeeling gevat. Zij bevatten een groote woonkamer waar je zóó met de deur in huis valt, een ouderwetsche gezellige kamer met balkenzoldering en een breeden schouw, waaronder de platte- buiskachel Brabantsch huiselijk, 's winters tot handen en voeten uitsteken noodt. Er is een opkamertje, dat men in Vlaanderen „de voute" noemt, en boven zijn er dan ook nog twee kamerkens, ruimte genoeg voor een Begijntje alleen of een bewoonster aan wie de mater een gezellin heeft toegewezen. Loop recht uit langs het rijtje ter rechter of ter linkerzijde, ga het Sinte Catharinakerkje nog niet binnen, maar draai ter zijde daarvan, vóór de pastorie, eveneens in het begin der vorige eeuw gezet - een stevig dorpsnotaris- of dokters huis zou het kunnen zijn - één kwart slag naar rechts, en ge kijkt op het z.g. buitenhof, een soort verkleinde repro ductie van het oude Begijnhof. Dit gedeelte werd in 1863 aangelegd en de negen huisjes bouwde men in den stijl der woningen op den binnenhof. En dan dt kleine kerk met aan den linkerkant het schooltje, dat zich met zijn halsgeveltje als ongewend in het Brabantsche even Zaansch wil voordoen. Een echt Waterstaatproduct, 'n klein beetje voornaam met toch nog een zweem van Renaissanceïdeaal, toegangs poort onder een klassieke omlijsting onder een soortgelijke nis, zoowaar nog een Grieksche tympaan, bekroond door een achtkantig koepeltje, staat het daar nu ook al weer langer dan een eeuw op het centrale punt van het hof en tevens van het leven der vrome zusterkens. Maar dit ietwat koele vlakke front misleidt. Ga maar binnen! Daar straalt de 76

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1947 | | pagina 74