er is geen Gothiek te bespeuren buiten de Sint Wendelinus-
kerk, en dit gebouw dat thans eigenlijk buiten het hof
ligt, is zelf van een zeer sobere Gothiek waarvoor we de
handen niet in elkander zullen slaan, als we misschien
zoo juist op de groote markt het choor van de Lieve Vrouwe-
kerk bewonderd hebben. Het is de kleine eenvoud
die de huisjes hier laag hield zoodat de majestueuze olmen
van het Valkenbergpark hun daken kunnen overlommeren.
Hier bleef de geest van Thomas a Kempis heerschen om
die van den nieuwen tijd definitief buiten de poort
te houden. Op dit hof kunnen we duidelijk zien dat de
Begijnen er toch baas bleven en zich niet uit haar woningen
lieten verdrijven.
De geschiedenis is hier de beste gids! Kom op het Amster-
damsch Begijnhof! Een oase van rust te midden van het
wereldstadgewoel! Maar ge ervaart er niets meer van den
oorsprong. De kerk laat nog even een glimp van de middel
eeuwen zien, een duchtig gerestaureerde gevel tracht er
aan te herinneren, maar de zeventiende eeuw domineert
hier met een aan'al fijne burgerwoninkjes. Wij zien hier
Vondel zijn kunstlievende vriendin bezoeken, pastoor
Marius een wandelingetje maken en een der burgemeesters
zich verwaardigen om zijn dochter eens te komen visi
teeren; te midden van deze deftig aandoende Hollandsche
gevelenkring kunnen we Thijm's neo-Romantiek met een
hoffelijk gebaar uitnoodigen plaats te nemen, maar op
het Bredasche hof kunnen we de simpele kleurige Begijn
hofsprookjes van Felix Timmermans verbeelden. Het is
zelf ook even nederig en simpel gebleven. Zelfs het Water
staatkerkje, de eigen huiskerk der Begijnen, dat toch
eigenlijk van een ietwat protserige familie afkomstig is,
heeft zich hier met hasr vriendelijk koepeltje zoo danig
aangepast dat het één met de huisjes is geworden en vol
komen in het verband blijft passen.
Door de poort binnengetreden, vindt gij den grooten hof
recht voor u open liggen, dit is de z.g. Binnenhof, een
rechthoekig grasveld door eigen tuintjes, voor elk huisje
74
