't voetlicht, als wanneer 't er om gaat haar bezit en voor
namelijk haar zelfstandigheid te beschermen, en die wordt
dan meestal na langen tijd van echt vrouwelijk volhouden
en aanhouden langs juridischen weg beveiligd.
En het Begijnhof wist zijn bestaan te handhaven, door
alle alteraties heen: Spinola's beleg, de overgave, kort
stondige Spaansche heerschappij, waaronder de Begijnen
haar oorspronkelijke kerk weer terug kregen, Frederiks Hen
driks inneming, die evenals zijn broeder het Begijnhof weer
onder zijn schutse opnam en de Walonen de Sint Wende-
linuskerk weigerde, die ze onder zijn opvolger Prins Willem
II toch weer terugkregen. In de achttiende eeuw dreigde
er een groot gevaar voor deze middeleeuwsche instelling.
In 1731 besloten de heeren in den Haag dat het hof ver
dwijnen moest. De Begijntjes moesten uitsterven en geen
nieuwelingen mochten aangenomen worden, een verbod
dat in 1747 weer ingetrokken werd. Het hof was gered.
De negentiende eeuw bracht een nieuw bloeitijdperk en
bepaalde het huidige aanzicht, ten deele zelfs de heden-
daagschen vorm van den alouden hof.
Deze geschiedenis moest in korte trekken medegedeeld
worden, omdat het Begijnhof van Breda zonder de historie
niet te bekijken is, omdat juist die historie waarin de eens
gezinde strijd der weerlooze vrouwkens voor het behoud
van haar heem zoo'n groote rol speelt, onze aandacht op
het hof overwaard maakt.
Zoodra ge thans uit de smalle Catharinastraat door het
poorthuis met zijn negentiende-eeuwsch pseudo-klassiek
front,-het werd in 1833 opgetrokken, - den hof binnenstapt,
dat ziet ge het direct: men staat hier op een Zuid-Neder-
landsch Begijnhof. Het lijkt niet op dat van Lier, Antwerpen
of Brugge, het heeft niets van Kortrijk, Mechelen of Ouden-
aerde, men zou het eenigszins met het klein Begijnhof
van Gent kunnen vergelijken, maar het grasveld is
dan vrijwel de eenige overeenkomst. En toch.... dit is
het Zuiden, Vlaanderen, Brabant. Hier bleef het middel-
eeuwsch karakter bewaard, niet in de vormen, want
73
