gewoonte werd. Nu bleef de turfschipkapitein na de slimme verovering te Breda wonen, want Maurits benoemde hem tot gouverneur der stad en hij betrok een huis in de Cater- straat, kocht links en rechts diverse huizen met erven en ook het schuttersveld aan de overzijde der vestingsgracht, waarop hij een, naar dan smaak van dien tijd, prachtigen tuin liet aanleggen. Maar hij deed meer. Hij liet de gracht dempen, brak een gedeelte van den hofmuur af, alsmede de oude vestingtoren en zelfs een gevel van het groote achterhuis der Begijnen, dat tegen den toren aangebouwd stond, ontkwam niet aan zijn sloopende handen. De Be gijntjes, hoewel zwakke vrouwen en bovendien dienaressen van een godsdienst die afgeschaft was, schoten meteen in het verweer en gingen zich bitter bij Maurits beklagen. Maar de prins die Héraugière zeer hoog schatte en ver plichtingen aan hem had, liet den breker stijlekens begaan. De turvenkapitein maakte het nog bonter, hij liet in het overgeschoten muurdeel een poort bouwen, en reed daardoor met zijn karos over den hof naar de stad. Zóóiets was nog nooit gezien of gehoord. Nu was het Begijnhof geen beluik meer, maar een publieke straat geworden. Héraugière verscheen er met vrouw, kinderen, magen en gasten, en bracht dus de wereld in hun vredige afzondering. Weer protesten, bij prins en magistraat. Lacy. Dat duurde van XS92 tot 1601, toen De Héraugière stierf. Onmiddellijk stonden de Begijnen weer bij Maurits om in haar rechten hersteld te worden, maar ze kregen weer nul op 't request; pas in 1609 lieten zij dien poort, toen de nieuwe eigenaar van den tuin buitenslands was, gauw dichtmetselen. Wij hebben hier werkelijk een aardig exempel van Heemschut: Rechtmatig bezit behouden en bewaren, 't Is typeerend, maar als we de historie der vrouwenkloosters onderzoeken komen zulke manipulaties aan de orde van den dag. Er is altijd wel een heer, 'n bisschop of 'n onvriendelijk rent meester die er op uit is de zusters een stuk land te ontfut selen, inbreuk te doen op haar rechten en haar te kortwieken. Maar nergens komt de vrouwelijke zelfstandigheid zoo voor 72

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1947 | | pagina 70