gewoonte werd. Nu bleef de turfschipkapitein na de slimme
verovering te Breda wonen, want Maurits benoemde hem
tot gouverneur der stad en hij betrok een huis in de Cater-
straat, kocht links en rechts diverse huizen met erven en ook
het schuttersveld aan de overzijde der vestingsgracht,
waarop hij een, naar dan smaak van dien tijd, prachtigen
tuin liet aanleggen. Maar hij deed meer. Hij liet de gracht
dempen, brak een gedeelte van den hofmuur af, alsmede
de oude vestingtoren en zelfs een gevel van het groote
achterhuis der Begijnen, dat tegen den toren aangebouwd
stond, ontkwam niet aan zijn sloopende handen. De Be
gijntjes, hoewel zwakke vrouwen en bovendien dienaressen
van een godsdienst die afgeschaft was, schoten meteen in
het verweer en gingen zich bitter bij Maurits beklagen.
Maar de prins die Héraugière zeer hoog schatte en ver
plichtingen aan hem had, liet den breker stijlekens begaan.
De turvenkapitein maakte het nog bonter, hij liet in het
overgeschoten muurdeel een poort bouwen, en reed daardoor
met zijn karos over den hof naar de stad. Zóóiets was nog
nooit gezien of gehoord. Nu was het Begijnhof geen beluik
meer, maar een publieke straat geworden. Héraugière
verscheen er met vrouw, kinderen, magen en gasten, en
bracht dus de wereld in hun vredige afzondering. Weer
protesten, bij prins en magistraat. Lacy. Dat duurde van
XS92 tot 1601, toen De Héraugière stierf. Onmiddellijk
stonden de Begijnen weer bij Maurits om in haar rechten
hersteld te worden, maar ze kregen weer nul op 't request;
pas in 1609 lieten zij dien poort, toen de nieuwe eigenaar
van den tuin buitenslands was, gauw dichtmetselen.
Wij hebben hier werkelijk een aardig exempel van Heemschut:
Rechtmatig bezit behouden en bewaren, 't Is typeerend,
maar als we de historie der vrouwenkloosters onderzoeken
komen zulke manipulaties aan de orde van den dag. Er is
altijd wel een heer, 'n bisschop of 'n onvriendelijk rent
meester die er op uit is de zusters een stuk land te ontfut
selen, inbreuk te doen op haar rechten en haar te kortwieken.
Maar nergens komt de vrouwelijke zelfstandigheid zoo voor
72