Clovis in deze resten van het oude Rijk een behoorlijk
staatsbestuur aangetroffen, waarin ambtenaren, die
het lezen en schrijven machtig waren, belangrijke
diensten vervulden. Het Frankische Rijk kende
slechts den heerschzuchtigen adel als bestuurders van
zijn onderdeden, terwijl opstandigheid en verraad
een voortdurende bedreiging vormden voor het opper
bestuur, dat zich slechts door een soort van wreede
terreur kon handhaven. De superioriteit van den Ro-
meinschen bestuursvorm was duidelijk gebleken. Om
dezen echter in te voeren had Clovis ambtenaren noo-
dig, die beter ontwikkeld waren dan de strijdvaardige
adel. De Kerk kon hem hier met haar geestelijken
goede diensten bewijzen, doch stelde den eisch van
den overgang tot het Katholieke geloof. Clovis aan
vaardde de voorwaarde. Uit dien tijd dateert de
samenwerking tusschen de Frankische vorsten en de
Kerk, die zooveel goede en mooie vruchten voor West-
Europa heeft afgeworpen.
Na den dood van Clovis viel het Frankische Rijk in
verschillende deelen uiteen. Hoewel veel kracht aan
burgeroorlogen verspild werd, vonden de Franken
toch reeds gelegenheid hun veroveringstochten tot in
onze streken uit te breiden. Christenpredikers volgden
de overwinnende Frankische legers op den voet. De
vrucht van hun werk groeide of werd kleiner over
eenkomstig het wisselende verloop van het Friesche
verzet tegen den Frankischen veroveringsdrang, dat in
734 met een nederlaag der Friezen eindigde.
De Friezen wantrouwden de Christen-predikers, die
uit het land der Franken afkomstig waren. Herhaalde
malen was het toen reeds voorgekomen, dat onder
worpen stammen gedwongen werden het Christendom
te aanvaarden. De wederkeerige steun, dien de Kerk
en de heerschers van het Frankische Rijk elkander
74
