bovendien nog het voordeel bood, dat de priesters gemak kelijker in contact konden blijven met de Komeinsche be schaving, voor zoover deze in de verschillende geschriften was bewaard gebleven. B ij B1 z75. Aanvankelijk was de band der Friesche Christenen met de Engelsche Kerk sterker dan die met Rome. Zoo begaf zich Suitbert, een medewerker van Wille- brord, in 693 naar Engeland, om zich door Wilfrid, den aartsbisschop van York, tot bisschop te laten wijden. Pepijn trachtte Willebrord te bewegen, zich naar Rome te bege ven, ten einde daar tot bisschop gewijd te worden. Wille brord, wiens roeping vooral het zwervend prediken onder de heidensche Friezen was, voelde aanvankelijk weinig voor het bisschopsambt, dat zijn vrijheid van bewegen zou be lemmeren. Ten slotte gaf hij toe aan den aandrang, dien Pepijn op hem uitoefende, en reisde naar Rome, waar hij tot bisschop onder de Friezen gewijd werd. Van dat oogen- blik ontving Willebrord allen mogelijken steun van Pepijn, die een groot voorstander der Latijnsche Kerk was. Wille- brord's jongere medewerker, Bonifacius, werd in 723 door den Paus naar Rome ontboden, om hem met de bisschop pelijke waardigheid te bekleeden. Bij zijn ordening legde Bonifacius den piechtigen eed af, dat de kerken, die hij stichten zou, direct onder de hiërarchie van Rome zouden komen te staanbeschermd door Karei Martel en Pepijn, dien hij in 752 tot koning zalfde, heeft hij eerst als bisschop, later als aartsbisschop van Mainz, ontzaglijk veel voor de bevestiging der Kerk en de uitbreiding van het Geloof in Duitschland verricht. Hoe zeer de pausen de hiërarchische ondergeschiktheid van de Duitsche Kerk aanmoedigden, blijkt wel uit een schrij ven, waarmede Paus Gregorius II een brief van Bonifacius beantwoordde (22 Nov. 726) „Aan den vereerenswaardigen en zeer heiligen Broeder en mede-bisschop Bonifacius Gregorius, de knecht der knechten Gods" „In bedoelden brief vraagt gij, wat de heilige Roomsche Apostolische Kerk van bepaalde dingen denkt, en wat zij daarover leert. Dat is juist gehandeld, want de heilige Apostel Petrus is immers het uitgangspunt van het apostolaat en het bisschopsambt. En indien gij nu inzake kerkelijke aangelegenheden vragen stelt, dan geven wij de voorschriften niet volgens onze per soonlijke opvattingen, doch door de genade van Diengene, die den mond der stommen opent en de tong der kinderen sprekend maakt, krachtens apostolische volmacht." IOA

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1947 | | pagina 106