Door de Bagijnestraat, die ook weer oude herinne
ringen opwekt (Bagijnhof en Bagijnepoort zijn
echter spoorloos verdwenen), komen we op de
Fonteine, zoo geheeten naar den voormaligen 16
meter diepen welput ter plaatse van de huidige
pomp. Van den bodem van dezen put zijn in 1876
een paar vrijwel gave kruiken opgehaald (nu in
het museum), die 5 eeuwen geleden aan de han
den van waterhaalsters ontglipten. Van hier tot de
St Jansstraat hebben wij een buitengewoon schil
derachtig gevelrijtje gekend, dat nu nagenoeg ge
heel vervangen is door nieuwe huisjes. De Lange
St Jansstraat ligt op terreinen van het vroegere
groote Predikheerenklooster, dat eerst de Tempe
liers en daarna de St Jansridders geherbergd
had. In de Korte St Jansstraat halen we ons hait
op aan een serie van zeven oude gevels naast el
kaar. Iets verder eentje van het Dordtsche type
met een kruisvenster. De moeite waard zijn ook
een paar eeuwenoude winkelinterieurs: links een
apotheek met een prachtigen zwaren vijzel en an
der koper- en aardewerk, rechts de Rookende
Moor met porseleinen vazen, vaatjes snuif, Goud-
sche pijpen en vele blinkende koperen schalen.
Na dit zijsprongetje zetten we onze wandeling
voort door de St Domusstraat, die vooral aan den
Zuidkant tegenover het tuinpoortje met het ver
weerde engelskopje (midden 17de eeuw) in speel-
sche afwisseling heele reeksen woningen bezit in
de sfeer van Handjeplak. De trappen zijn hier en
daar met enkele steentjes smaakvol opgevuld. Dat
63
