Wij zouden nooit op de gedachte komen, dat Zie- riksee gunstig zou kunnen liggen voor het wereld verkeer. En toch is dit in de Middeleeuwen zoo geweest door de nabijheid van Oosterschelde en Gouwe, die bereikt werd door een kreek, waarvan de Oude haven een rest is. Vermoedelijk ontleent de stad haar naam aan die kreek als ee water) van een overigens onbekenden Zierik of Sigerik. Het stadrecht is afkomstig van Roomsch-Koning Willem II (1248). De hoogste bloei werd bereikt in de 14de en 15de eeuw, dank zij een uitgebrei- den handel op alle landen van West-Europa en om de Oostzee. Het belangrijkste uitvoerartikel was zout, dat uit eigen bodem gewonnen werd door het z.g. darincdelven. In de 15de eeuw begon men ruw zout te halen uit Frankrijk en Portugal, dat dan hier in de zoutkeeten gezuiverd werd. Een andere specialiteit van het eiland was de roode verfstof, die uit den meekrapwortel werd bereid. Die kwam uitstekend te pas in de lakennijverheid, die ook niet zonder beteekenis was. Veel handen vonden werk in het oudvaderlandsche haringbe- drijf. De visschers voeren tot bij de kust van Scho nen aan de Sont. Zieriksee was de eenige Zeeuw- sche stad, die evenals Kampen, Amsterdam en andere steden van den Deenschen koning het recht verwierf op een vitte of nederzetting met eigen bestuur en rechtspraak op het schiereiland van Falsterbo. Meermalen verschenen afgevaardig den der stad op de vergaderingen van de Duit- sche Hanze te Lubeck of te Straalsund. Omstreeks 13

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 15