komen dan gedeeltelijk bloot, hetgeen het uiterlijk ver
levendigt, doch zwaar maakt. Nog een andere methode is
deze: vóór het gieten van het eigenlijke betonlichaam
wordt eerst een dunne huid van andere specie van lichtere
kleur en andere korrel gegoten.
Zou er meer zorg aan de bekisting worden besteed, dan
behoeft de huid van het beton niet te worden afgewerkt,
of het zou zijn door deze te bestrijken met een dofblijven-
de mineraalverf.
De betonbrug in het type „balk"brug geeft een niet geluk
kigen vorm. Haar massieve balken worden al spoedig
plomp, daar zij niet als de ijzeren geleed zijn. De beton
brug in het type „boogbrug" voldoet beter, daar de onder-
deelen slanker van vorm zijn.
Door zijn constructiewijze, welke massieve vormen geeft,
naderen deze vormen de architectonische. Daarom is het
te begrijpen, dat het type „boog"brug voor de betoncon
structie zeer passend is, ja, zelfs omdat de constructie
geringere afmetingen toelaat, de vorm der „beton"brug
slanker kan zijn dan een in bak- of natuursteen. De ver
houdingen worden gunstiger. Waar zij een boogbrug is,
moeten de beide uiteinden van den boog tegen het uit
spatten worden verbonden door een balk, welke wat bij
ijzer niet het geval is onder water kan worden aange
bracht, dus onzichtbaar is. Het fraaie exemplaar te Am
sterdam maakt een lichten, eleganten indruk. (Afb. 86).
Zooals gezegd, leiden andere constructiewijzen veelal tot
plompe vormen, zooals aan enkele kleine, door den Dienst
van den Rijkswaterstaat in onze groote verkeerswegen zijn
gemaakt. Over de Twentekanalen maakte deze Dienst een
paar fraaie, groote bruggen in beton.
Zoo heb ik de hedendaagsche ijzeren, stalen en betonnen
bruggen de revue laten passeeren. Bij de behandeling van
dit gedeelte komt, tegen mijn zin, de beperktheid van het
boekje uit. Bovendien: een uitvoeriger bespreking eischt
een dieper ingaan op den technischen kant, daar hiervan
140
