pen alle staven diagonaal, vormen vierkantenbij den vak
werkligger wordt ieder vak begrensd door loodrechte sta
ven, waartusschen kruis- of diagonaalstaven, een driehoek
systeem dus. Een hedendaagsche vorm is de K-vorm, welke
op twee wijzen kan worden aangebracht.
Aan beide afbeeldingen wordt duidelijk hoe de rustige
indruk van een kleinigheid afhangt. B is harmonischer dan
A. Dit is het gevolg van het verschil in vorm van het mid
denvlak. (Fig. 17).
Dat in het begin van het ijzeren bruggen-tijdperk te veel
ijzer werd gebruikt, sproot voort uit het vasthouden aan de
houtconstructies. Een vergelijking tusschen de oude vak-
werkliggerbrug en de nieuwe van een tiental jaren geleden
maakt dit duidelijk. Wat een overdreven hoeveelheid ijzer
is aan die oude verwerkt.
Het eigen karakter van het ijzer verlangt een bijzondere,
aan dit materiaal eigen vormgeving.
In tegenstelling" met een architectonische schepping is bij
een brug iedere werking van vlakken uitgeschakeld, er is
slechts lijnwerking. Of het spel dier lijnen verwarrend
werkt of een klaar beeld geeft, bepaalt de waarde van het
geheel. Deze waarde ligt op het decoratieve gebied. Als het
beeld helder is, dan verkrijgt het decoratieve monumenta
liteit, die het verwant doet zijn aan de structuur van een
bouwwerk. De begrenzing van dit lijnenspel, de omtrek der
structuur bepaalt de schoonheidswaarde van een brug.
Binnen dien omtrek verwachten wij een helder beeld der
structuur te krijgen. Omdat een brug niet door vlakken is
begrensd, wij door haar heen kijken, vertoonen haar sa
menstellende deelen zich alle tegelijk. Daar wordt het beeld
niet duidelijker door. Kijk eens, in den trein gezeten, rij
dende over de oude spoorbrug bij den Moerdijk, naar de
nieuwe verkeersbrug, dan werkt het verschuiven der kruis
staven van linker- en rechterkant op ons onlustgevoel. De
verticale staven geven dien indruk niet. Toen de ingenieur
zijn ontwerp teekende, was dit niet te zien, want zijn tee-
kening is een projectieteekening, waarop linker- en rech-
131
